Deenhouwer – Geweldadige gewone jongens en Denen uit de diepvries: wie zijn humor graag kurkdroog en inktzwart heeft, zit goed bij Anders Thomas Jensen.

Films: *** tot ****Extra’s: ** (Filmfreak/Imagine)

Films. Anders Thomas Jensen is een graag geziene gast op het Brusselse Festival van de Fantastische Film (BIFFF). Voor Adam’s Apples ontving hij er de Publieksprijs, de Grote Europese Zilveren Fantasy Filmprijs en de Gouden Raaf. The Green Butchers kaapte er de Grote Europese Zilveren Fantasy Filmprijs weg en sleepte enkele maanden later ook de Grote Europese Gouden Fantasy Filmprijs in de wacht op het Amsterdamse festival van de Fantastische Film. Denk vooral niet dat Jensen horrorfilms maakt (of dat festivals van de Fantastische Film uitsluitend horror programmeren). De Deense cineast schrijft en regisseert inktzwarte sociale komedies. De cool waarmee hij zijn zwarte humor serveert, heeft iets van de kurkdroge humor van een Aki Kaurismäki of de Noorse films van Bent Hamer. Ook Quentin Tarantino is een referentie, al hebben de gangsters uit Flickering Lights niets van de larger-than-life baddies uit de Hollywoodfilms. Het zijn ‘gewone’ jongens, maar hun levensechtheid, de naturel waarmee ze hun soms absurde dialogen debiteren en de plotse uitbarstingen van geweld roepen vergelijkingen met Tarantino op.

Flickering Lights zou je nog kunnen omschrijven als een prettig gestoorde gangsterfilm. The Green Butchers en Adam’s Apples zijn pas echt pareltjes van grimmige humor en koel understatement. Zoals een slager het passend verwoordt: ‘Worsten maken heeft iets mythisch. Niets leuker dan dieren doden om ze vervolgens in hun eigen darmen te persen.’ De dialogen over de dood, het slachten van mensen en het opdienen van gemarineerd mensenvlees verloopt even gewoon als het praten over de nieuwe uurregelingen van bus en tram. ‘Elk jaar verdwijnen 220 Denen. Sommigen worden teruggevonden in Thailand’, stelt een van de personages. ‘Waarom je dan druk maken over de paar die ingevroren worden om op te eten?’, denk je er vlot bij. Heeft u zich al eens afgevraagd wat uw beenhouwer zoal versnijdt en verwerkt? Na het zien van The Green Butchers ga je toch anders tegen een steak tartare aankijken.

In Adam’s Apples exploreert Jensen ‘het goede’ in de mens. Godsvrucht wordt naar voren geschoven als het ultieme geluk. De pastoor van de kleine kerkgemeenschap – een hilarische Mads Mikkelsen – is echter een monument van zelbegoocheling. Jensen koppelt slapstick aan Bijbelse allegorieën en puurt humor uit politiek incorrecte situaties. Met de psychologische oorlog tussen een neonazi en een priester als hoogtepunt – of dieptepunt, naargelang uw incasseringsvermogen.

Een waarschuwing voor de beeldpuristen: Flickering Lights en Adam’s Apples zijn in hun origineel scoopformaat op de dvd gebrand; voor The Green Butchers werd om een onbegrijpelijke reden het scoopformaat gereduceerd tot een 16×9 pan&scanversie. Wat concreet neerkomt op een verlies van 1/3 van het beeld.

Extra’s. In de politiek incorrecte kortfilm Election Night kruipt Jensen in de huid van een racistische Deen om te besluiten dat allochtonen al even racistisch zijn. De making ofs van The Green Butchers en Adam’s Apples wisselen interviews af met beelden vanop de set. Adam’s Apples bevat zeven weggelaten scènes. The Green Butchers biedt een uitgebreide blik achter de schermen van de make-up en de special effects.

Piet Goethals