Maak een remix van Anywhere in the World, de song die Mark Ronson op vraag van Coca-Cola schreef voor Londen 2012: zo luidde de opdracht die we enkele weken op deze pagina’s aan de lezers gaven. Uit de inzendingen koos onze jury onder het goedkeurende oog en oor van Ronson himself een winnaar, en dat werd Frederik Vandecasteele uit Nazareth bij Gent. Hij mag op onze kosten met een partner naar Londen voor een exclusief optreden van de muzikant.
Heb je veel ervaring met remixes?
FREDERIK VANDECASTEELE: Toch wel. Ik heb deze remix met mijn neef Dries Myny en mijn broer Pieter gemaakt, en samen nemen we regelmatig deel aan remixwedstrijden onder de naam Pomoxis. Eind 2010 hebben we zo bijvoorbeeld al eens een plaatsje gewonnen op Re:Plugged, een album met remixes van songs van Jaune Toujours. We maken samen al heel lang muziek, zeker sinds 1995.
Wat vond je als doorgewinterde remixer dan van ‘Anywhere in the world’?
VANDECASTEELE: Het is een interessant nummer, omdat Ronson er die opgenomen geluiden van sporters in verwerkt heeft, maar aan de andere kant is het ook heel poppy en niet echt complex. Wij hebben de akkoordenprogressie behouden in onze remix, maar dan herwerkt met klassieke instrumenten zoals cello’s, violen, hoorn en pauken. Daaronder hebben we dan een drijvende ‘stadion’-achtige beat gestopt, zodat je een opzwepend effect krijgt: je ziet echt de atleten met een zweetband aan het stadion binnenkomen, vind ik.
Vanwaar dat idee om klassieke instrumenten te gebruiken?
VANDECASTEELE: Goh, we gaan altijd op zoek naar iets nieuws in onze remixes, vooral om het voor onszelf leuk te houden. Geen van ons drie heeft ooit muziekschool gevolgd, dus moeten we het allemaal zelf uitzoeken, en dan is het fijn om dingen uit te proberen.
Nu mag je als VIP naar een verrassingsoptreden van Ronson. Ben je fan van de man?
VANDECASTEELE: Eigenlijk niet. (Lacht) Ik moet toegeven dat ik hem voor deze wedstrijd zelfs niet kende. Ook van Katy B (die de zangpartij doet op Ronsons song; nvdr.) had ik tot mijn schande nog nooit gehoord: ik luister eerlijk gezegd vooral naar de oude platen uit mijn collectie. Maar Dries kende zijn werk wel en hij was het die de wedstrijd in Knack Focus zag staan en zei dat we moesten meedoen.
Je kunt wel maar met twee naar Londen: ik hoop dat we nu niet voor een groepssplit zorgen?
VANDECASTEELE:(Lacht) Neen, we hadden op voorhand al uitgemaakt dat mijn neef en ik zouden gaan. Dries en ik zijn de vaste leden van Pomoxis, mijn broer doet maar af en toe mee – voor deze remix heeft hij bijvoorbeeld alleen de percussie gedaan. Veel discussie was er dus niet.
DOOR STEFAAN WERBROUCK
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
