Van goede voornemens gesproken: Acht start het nieuwe jaar met het tweede seizoen van Treme, de HBO-serie die verhaalt hoe New Orleans rechtbkrabbelt na de doortocht van Katrina. Bedenker David Simon – zie ook The Wire – over leven na een orkaan. ‘Wat New Orleans groot maakt, is tegelijkertijd het probleem van de stad.’

We schrijven vijftien maanden nadat orkaan Katrina New Orleans in een puinhoop veranderde. Het is Allerheiligen, iedereen herdenkt de geliefden die hij verloren heeft en probeert de brokstukken van zijn of haar leven weer samen te rapen. Op zoek naar een job, een onderkomen of een nieuw lief omdat het oude je verlaten heeft: dit is het leven zoals het is in New Orleans. Bij de start van het tweede seizoen van Treme – spreek uit ’tru-may’, zoals de gelijknamige wijk in de stad – ziet politiechef Terry Colson de misdaadcijfers in zijn stad stijgen en maakt projectontwikkelaar Hidalgo zijn opwachting met grootse plannen.

‘ Treme begon drie maanden na de doortocht van Katrina, omdat op dat moment de cameraploegen uit de stad waren weggetrokken en de bewoners achterbleven’, legt bedenker David Simon uit. ‘En net hun langetermijnvisie op New Orleans interesseerde ons. Van bij de start vatten we het plan op om elk seizoen een jaar later te laten beginnen en telkens met Mardi Gras te eindigen. Zo hebben we een geweldig ijkpunt om te zien waar New Orleans en onze personages staan. Het eerste carnaval sinds de orkaan bleef trouwens heel klein en lokaal en werd een zeer emotioneel gebeuren voor de mensen van New Orleans.’

Wat is jouw persoonlijke fascinatie met New Orleans en Katrina?

DAVID SIMON: Wist je dat vóór de orkaan New Orleans de stad was met het hoogste percentage bewoners die er ook geboren zijn? Voor Amerika is het heel ongewoon om op je geboorteplek te blijven hangen. Net veel van deze mensen konden na Katrina niet naar huis terugkeren. Er waren trouwens heel wat ongeregeldheden: hoewel sommige wijken nauwelijks waterschade hadden ondervonden, mochten mensen hun huizen niet in. Neem nu Lafitte (een sociaal woonproject dat al heel wat problemen kende; nvdr.): die wijk was in goede staat, maar de overheid besloot om ze te slopen en de bewoners mijlenver weg in Oklahoma in motels onder te brengen.

Een beetje rechtgeaarde Amerikaan vermoedt dan toch meteen een samenzweringstheorie, niet?

SIMON: Geen idee, de overheid heeft alleszins nog geen antwoord kunnen geven op de vraag waarom al die mensen niet naar hun huizen mochten terugkeren. Uiteraard is de Amerikaanse filosofie rond sociale woningbouw veranderd: overal worden die projecten teruggeschroefd – dat merkte je ook al in Chicago en Baltimore. Die trend is onomkeerbaar. Nochtans leeft zestig procent van de bevolking van New Orleans nu versnipperd over het land, ondergebracht in barakken op oude luchtmachtbasissen. Je zou toch denken dat de overheid daar iets aan doet? Ik wil er geen politiek verhaal van maken, maar het probleem is net dat alles politiek is.

‘The Wire’ speelde zich af in Baltimore, een stad die je door en door kent doordat je er jaren over misdaad geschreven hebt. Hoe heb je je in New Orleans ingewerkt?

SIMON: Als je iets niet kent, dan is het eerste wat je moet doen: erkennen dat je het niet kent. En dat gold zeker voor New Orleans. Omdat je niet schrijft vanuit onwetendheid, heb ik me voor Treme omringd met locals die wel goed op de hoogte waren. Mijn uitvoerend producent bijvoorbeeld is Eric Overmyer, een man die twintig jaar in New Orleans heeft geleefd. En verder hebben we ons schrijversteam versterkt met Tom Piazza, een schrijver van daar, en Lolis Elie van het plaatselijke dagblad The Times-Picayune.

En toch: miste je die gedetailleerde kennis niet die je van Baltimore wel hebt?

SIMON: Zeker, vooral omdat er daardoor veel meer werk bij komt kijken. Bij The Wire kon ik een beroep doen op mijn eigen geheugen, wat veel vlugger gaat dan dat ik telkens bij iemand anders te rade moet gaan. Verslag uitbrengen blijft verslag uitbrengen: ook als het onderwerp niet jouw specialiteit is, moet je als reporter met een coherent en juist verhaal kunnen komen. Zelfs al betekent het dat je eerst alle achtergrondinformatie moet doorspartelen – a pain in the ass, uiteraard.

Jullie draaien ‘Treme’ ook echt in New Orleans. Hoe is de stad er nu aan toe?

SIMON: De stad weet je altijd wel te verrassen met momenten van ongelooflijke schoonheid, geestigheid of klasse. Om dan meteen daarna weer plat op haar gat te gaan of erger. Het donkere van New Orleans is vervlochten met de vreugde, allebei vinden ze hun oorsprong op dezelfde plek. En dat is al zo van bij het begin. De stad van het carnaval heeft een heel duistere kant, en net daarom is de kunst er zo intens. Wat New Orleans groot maakt is, tegelijkertijd haar probleem.

Voor ‘Treme’ ben je opnieuw met HBO in zee gegaan. Ben je niet bij de grote netwerken gaan shoppen?

SIMON: Met HBO heb ik een goede werkrelatie. Ik denk niet dat ik mijn series gelijk waar zou kunnen maken. Zelf zie ik mij niet functioneren in de structuur van de grote netwerken. The Wire zou bij heel wat bedrijven niet eens op antenne geraakt zijn.

TREME – SEIZOEN 2

Vanaf zaterdag 7/1, 22.10 – Acht.

COPYRIGHT IFA – VERTAALD DOOR HANS VAN GOETHEM

David Simon – ‘ALS JE IETS NIET KENT, DAN IS HET EERSTE WAT JE MOET DOEN: ERKENNEN DAT JE HET NIET KENT.’