Een nieuw jaar, een halfnieuwe Springsteen: op High Hopes poetst The Boss covers, livebewerkingen en restmateriaal op tot een vurig, maar onsamenhangend geheel.

Hoewel deze opvolger van Wrecking Ball (2012) geheel binnen studiomuren tot stand kwam, is de plaat duidelijk bevangen door Springsteens live-rock-‘n-rollhoogmissen. Vooreerst konden baas en E Street Band vorig jaar enkel opnemen tussen het toeren door. Overal floepten rode lampjes aan: in Los Angeles, Atlanta, New York, Brisbane, Sidney en Springsteens eigen studio in New Jersey. Bovendien had een deel van het dozijn geselecteerde songs op de bühne al een opmerkelijke facelift achter de rug.

Voor al die zwervende zonen wilde Springsteen eindelijk eens een thuis timmeren. Enter Tom Morello, gitarist van Rage against the Machine, en de vervanger van E Street Bandlid Steve Van Zandt tijdens het Australische luik van de wereldtournee. Springsteen ervoer Morello’s hyperkinetische kunst- en vliegwerk op de zes snaren als een deugddoende schop tegen het achterwerk. Meer zelfs: Morello blies het nummer High Hopes (oorspronkelijk van The Havalinas en door Springsteen in 1995 al eens ingeblikt) op eigen instigatie zoveel nieuw leven in dat Springsteen hem prompt tot zijn muze bombardeerde.

Enthousiasme en goede wil te over dus. Toch maakt High Hopes voor een geboren verhalenverteller een samengeharkte indruk. Dat ligt voornamelijk aan de diversiteit van het songmateriaal: rock gelardeerd met folk, gospel en door Morello’s toedoen soms zelfs metal. Daarenboven schippert de plaat tussen ettelijke thema’s. De sociale verontwaardiging van American Skin (41 Shots). De – hier ongepast feestelijk verklankte – wanhoop van Just Like Fire Would, origineel van The Saints. De archaïsche godsvruchtigheid van This Is Your Sword. De okergele jeugdherinneringen uit New Jersey in Frankie Fell in Love. En de romantische melancholie van Dream Baby Dream, een elektronisch kabbelende cover van Suicide.

Orgelpunt op High Hopes is de opgeblazen versie van Springsteens eigen, sobere folksong The Ghost of Tom Joad. Niet alleen gaat Morello daarin een vocaal duet aan met zijn huidige werkgever, hij trekt de opzichtige effectenkast ook zo wijd open dat de ziel van de E Street band uit het gehoorveld verdwijnt.

Maar ondanks het stilistische ratjetoe (koren, strijkers, een schicht industrial) laat High Hopes zich uiteindelijk wel kennen als een vitale plaat, een waarmee Bruce Springsteen zijn stilaan pensioengerechtigde leeftijd (vijfenzestig in september!) driest onder de mat veegt. Huis, haard, hobbykamer: vrouwlief Patti Scialfa moet er hem voorlopig niet mee lastigvallen.

BRUCE SPRINGSTEEN ***

High Hopes

rock

Columbia

DOWNLOADS

High Hopes

American Skin (41 Shots)

Hunter of Invisible Game

KURT BLONDEEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content