(1) 1959

(2) 1965

Films: ****

Extra’s: ****

Studio Canal

De nieuwe Blu-raylading uit de prestigieuze StudioCanal Collection stoft ook twee moderne klassiekers van Jean-Luc Godard af die allicht nog nooit zo fraai hebben geoogd. Vooral de gerestaureerde Eastmancolorfotografie van Pierrot le fou is verrukkelijk. In de openingsscène leest een nonchalante Jean-Paul Belmondo in bad voor uit een kunstpocket waarin kunstcriticus Elie Faure de lof zingt op de schemering in het werk van Velasquez. Godards geniale cameraman Raoul Coutard doet in de belichting van Pierrot le fou radicaal het tegenovergestelde: de popartkleuren worden opgedreven tot ze haast pijn doen aan je ogen. Zoals Coutard het licht op de zonovergoten mediterrane decors en de sensuele Anna Karina laat strelen, moet hij voor geen enkele schildervorst onderdoen. Zuiver picturaal is dit inderdaad een van Godards meesterwerken. In de absurd vormgegeven misdaadintriges jongleert Godard als een superbegaafde kwajongen met geluid, stilte, beweging, genre- en narratieve conventies, citaten, strips, typografie, reclame en politieke slogans. Op een van de analytische extra’s noemt men Pierrot le fou terecht een puur product van de collage-esthetiek die in de jaren 60 furore maakte.

Het genot van het filmen dat van elk beeld en elke sound afknalt, zou bijna verhullen dat onder de luchtige verpakking een van de meest verbitterde, melancholische en trieste films van Godard schuilt. De regisseur trekt hier immers van leer tegen de imperialistische Verenigde Staten van de Vietnamoorlog en rekent af met de mythe van de romantische amour fou – misschien wel onder de invloed van zijn eigen spaaklopende huwelijk met Karina.

Ook het gerestaureerde A bout de souffle lijkt wel een nagelnieuwe prent, ware het niet dat Godard in zijn vrijmoedige debuutfilm zo fijn de geest en de sfeer van de tijd vangt. Het lijkt alsof we in een tijdscapsule teruggeslingerd worden naar de zomer van 1959, toen deze lumineuze zwart-witfilm in de straten van Parijs werd gedraaid.

Godards speefilmdebuut groeide uit tot hét nouvelle-vaguemanifest. De regisseur veegde in deze Franse versie van een Amerikaanse misdaad B-film de vloer aan met nagenoeg alle bestaande filmwetten. Belmondo speelt een met Bogey dwepende would-be gangster, Jean Seberg het Amerikaans meisje dat op de Champs-Elysées The Herald Tribune verkoopt en met Belmondo aanpapt, maar hem zonder pardon aan de politie uitlevert als hij een lastpost wordt.

(P.D.)