300 Stoere Spartanen – Naar aanleiding van de verfilming werd Frank Millers ‘300’ ook als strip heruitgebracht. Technisch bijna perfect, maar te lezen met het verstand op nul.

Miller, Dark Horse, 86 blz., euro30 (Engelstalig)

Na de succesvolle verfilming van zijn beste reeks, Sin City, moest striplegende Frank Miller vreemd genoeg een stap terugzetten voor 300. Waar hij Sin City coregisseerde met Robert Rodriguez, kreeg hij bij de adaptatie van zijn Spartanenverhaal alleen de rol van producer. ‘Een marteling’, sprak hij achteraf, zodat hij voor Sin City 2 toch weer zelf in de regisseursstoel kruipt. Ter gelegenheid van de filmversie van 300 – sinds vorige week in de Vlaamse zalen – wordt ook de tien jaar oude strip in een luxueuze verpakking heruitgegeven. Voor de volledigheid: het stripverhaal is op zijn beurt geïnspireerd door een film. Als jochie zag Miller The 300 Spartans uit 1962, een eerdere reconstructie van de strijd bij Thermopylae, alwaar 300 Spartaanse vechtjassen het opnamen tegen een Perzische overmacht in 480 voor Christus.

Miller is een meester in paginacompositie en de nieuwe oblong-versie van 300 imiteert ook al het breedbeeldeffect van een film. De aquarelinkleuring van Millers ex-vrouw Lynn Varley ondersteunt de heroïsche sfeer met veel rood en bruin. De achilleshiel van 300 blijft echter het simplistische wereldbeeld. Hoewel Miller in interviews zegt dat hij geen Spartaan in levenden lijve zou willen ontmoeten, valt 300 moeilijk anders te interpreteren dan als ode aan militarisme, agressie en stoerheid. Terwijl in Sin City de eenvoudige typering in goed-slecht en mooi-lelijk nog bij de genrewetten van de hard- boiledfictie gerekend kan worden, ligt dat bij de halfslachtige geschiedschrijving van 300 moeilijker.

Miller heeft het tijdsgewricht ook niet mee. Toen hij 300 in Clintontijd publiceerde, kon het nog als een naïeve ode aan heldenmoed afgedaan worden. In volle war on terror ligt een zelfmoordactie van 300 soldaten die de westerse beschaving willen redden van een horde oprukkende Perzen gevoeliger. Miller mag dan nog aanvoeren dat die voorstelling van zaken al van Herodotos dateert, 300 blijft een delicaat boek voor wie wel eens een boodschap achter een verhaal vermoedt. Voor alle anderen is lekker wapengekletter gegarandeerd.

Gert Meesters