Unknown Pleasures l 1979

Anekdote

Ian Curtis bezorgde Joy Division – genoemd naar het concentratiekamp met Joodse seksslavinnen uit het boek TheHouse of Dolls – een platencontract door televisiepresentator Tony Wilson een scheldbrief te schrijven. Hij noemde Wilson ‘a fuckin’ cunt’ omdat hij geen aandacht had voor lokaal talent in zijn muziekprogramma So It Goes. Wilson antwoordde met een cheque, waarmee Joy Division de eerste plaat mocht opnemen voor zijn pas opgerichte Factory Records.

Opnames

Unknown Pleasures werd in vier dagen opgenomen met een budget van nauwelijks 2000 euro. Voor het knoppenwerk tekende Martin Hannett, bijgenaamd ‘de Phil Spector van de punk’: een excentrieke heroïneverslaafde met een gigantisch ego en een zeer onmodieuze voorliefde voor galm-effecten. ‘Joy Division was een godsgeschenk’, zei hij later. ‘Ze waren jong en onervaren, ze durfden nog niet op hun strepen staan.’

Trivia

Ondanks extatische recensies waren de groepsleden van Joy Division absoluut niet te spreken over Unknown Pleasures. Ze vonden dat de plaat te ver afstond van hun live-sound, en noemden Martin Hannett achteraf ‘een verdwaasde hippie die voortdurend wartaal uitsloeg’. Unkown Pleasures ging de popencyclopedieën in als de eerste postpunkplaat: ‘Dezelfde rauwe energie van de punk, maar dan met persoonlijke teksten. Niet ‘fuck you’, maar ‘I’m fuck-ed’.’

Hoes

De minimalistische hoes was een van de eerste ontwerpen van graficus Peter Saville, die later ook hoezen maakte voor Roxy Music, Pulp en Suede. De afbeelding is een driedimensionale grafiek, met de radiosignalen van de eerste pulsar of neutronenster, die ontdekt werd in 1967.

Vervolg

In de aanloop naar Joy Divisions tweede plaat, Closer , verhing Ian Curtis zichzelf op de tonen van The Idiot van Iggy Pop. Oorzaak zou zijn buitenechtelijke relatie geweest zijn met de Belgische Annik Honoré, die ook de inspiratie leverde voor Love Will Tear Us Apart. Peter Hook, Bernard Sumner en Stephen Morris gingen verder als New Order.

Citaat

‘Ian Curtis was helemaal niet de depressieveling die iedereen van hem maakt. Hij was ongelooflijk grappig.’ (Factory-baas Tony Wilson)

(W.V.D.)