BRITISH HITCH – Voor hij in 1940 naar Hollywood trok, etaleerde Alfred Hitchcock zijn stilistische en thematische obsessies al in een reeks Engelse films, waarvan de drie beste staaltjes in de Cinema Classicsreeks werden heruitgegeven.

1 1934

Film: ***

2 1935

Film: ****

3 1938

Film: ****

(Cinema Classics. Video/Film Express)

geen extra’s

Met The Man Who Knew Too Muchscoorde Alfred Hitchcock in 1934 zijn eerste grote hit. Hij voert hier een onschuldig gezin op dat tijdens een reis in Zwitserland – ook het favoriete vakantieoord van Alfred en Alma Hitchcock – met ontvoering en politieke moord te maken krijgt. De grillig vertakte misdaadintriges in de Londense East End worden zeer karaktervol en met een ijzeren filmische logica in kaart gebracht. Er zitten in deze film al enkele typisch hitchcockiaanse scènes: denk aan de ontknoping in de Royal Albert Hall, waar Edna Best op de valreep de aanslag op een diplomaat kan verijdelen. In zijn eerste Engelstalige rol speelt Peter Lorre (die enkele jaren tevoren beroemd werd met zijn rol van pathetische kindermoordenaar in Fritz Langs M ) trouwens een flegmatieke schurk, een personage waarop Hitchcock in later werk nog veel heuglijke variaties zou spinnen.

Een jaartje na deze eerste versie van The Man Who Knew Too Much draaide Hitch zijn beroemdste Engelse film: The 39 Steps, een bewerking van de gevierde roman van Jack Buchan. In deze stijlvolle oefening in oer-British understatement worden gewichtige gebeurtenissen op merkwaardig lichtzinnige wijze behandeld. Het avontuurlijk spionnenverhaal speelt zich grotendeels af tegen gezellige Schotse heuvellandschappen en in rustieke dorpjes vol excentriek landelijk volk. Zoals vaak bij Hitchcock wordt een onschuldige man ten onrechte van moord beticht, waarop hij voor de politie op de vlucht slaat en onderweg de ware dader hoopt te ontmaskeren. Robert Donat is de dappere jonge kerel van dienst die per toeval een spionagenetwerk op het spoor komt en van de man die aan de touwtjes trekt enkel weet dat hij een vinger mist. Samen met de ijskoele, maar lumineuze blonde Madeleine Carroll doorspartelt hij allerlei hachelijke avonturen voor zijn brutale charme ook haar weet te ontdooien. In de beroemdste scènes probeert het kibbelende duo aan zijn belagers te ontkomen terwijl ze met handboeien aan elkaar zijn vastgeklonken.

In The Lady Vanishesis niets wat het lijkt. Iedereen raakt verwikkeld in een ongewoon rollenspel: een serenadezanger wordt gewurgd, een Britse gouvernante wordt ontvoerd, een jonge kerel stapt in de schoenen van Sherlock Holmes, een non op hoge hakken blijkt deel uit te maken van een complot en zelfs onder eerbare treinreizigers gaan geduchte spionnen schuil. De sprookjesachtige misdaadintrige ontrolt zich haast volledig tijdens een met hindernissen, raadsels en bizarre voorvallen bezaaide treinreis. Logica en realisme moeten wijken voor romantische fantasie en een bedrieglijk spel met leugens en vermommingen. Tragische spionagesituaties worden omgetoverd tot een spannende operette, met prachtige staaltjes van onverstoorbare Britse humor. En voor wie verder wil kijken dan zijn neus lang is, kan de meest vermakelijke Britse Hitchcock ook geïnterpreteerd worden als een politieke allegorie die de spot drijft met de verzoeningspolitiek vlak voor het uitbreken van de nazi-agressie.

PATRICK DUYNSLAEGHER