Maak op ‘Facing Brussels’ kennis met de diversiteit van Brussel, gezien door de lens van fotografencollectief Nadaar.
Brussel is vies en vuil. Maar o zo prachtig. Brussel is rijk. En arm. Brussel staat synoniem met werken. Al is het er ook zalig leven. Brussel is Vlaanderen, Wallonië, Europa en de wereld in één. Een ding is zeker: Brussel is niet in één term te vatten. Met die vele gezichten kan je kennismaken op de tentoonstelling ‘Facing Brussels’ in het BELvue Museum.
“Meestal trekken we voor onze reportages naar het buitenland, voor dit eerste grote project met Nadaar focussen we op onze eigen hoofdstad”, steekt fotograaf Nick Hannes van wal. Voor de expo nodigde het collectief zes gastfotografen uit. Ieder focuste in zijn eigen kenmerkende stijl op één bepaald aspect van Brussel.
“Geen betere locatie om de diversiteit van hedendaags Brussel te tonen dan het BELvue Museum”, stelt museumverantwoordelijke An Lavens. “Ons museum ligt niet alleen op een voor de Belgische geschiedenis belangrijke plaats, de inhoud focust ook op België. Zowel op zijn verleden als zijn toekomst. Bovendien sluit deze expo mooi aan bij het thema van de tentoonstelling ‘Brussel in vogelvlucht’, die deze zomer loopt.”
Diversiteit
Zo toont Eric de Mildt het Brussel van de pendelaars, Loic Delvaulx het Brussel van de autochtone bejaarden en Tim Dirven het Brussel van de toeristen. Wim Knapen en Jimmy Kets fotografeerden het luxueuze Brussel, Marine Dricot toont bobo-Brussel. Met Dansaertvlamingen en Franstaligen van het Kastelijnsplein in de hoofdrol. Nick Hannes brengt dan weer de penibele leefomstandigheden van asielzoekers en daklozen in beeld.
Jan Locus ging op zoek naar Mohammed, in al zijn gedaanten. Van kalligraaf tot Spiderman. Allochtonen die al lange tijd in Brussel leven en werken vatten post voor de lens van Dieter Telemans. Philippe Herbet toont de Europese aanwezigheid in Brussel. Zijn foto van een soort mini-Europa voor een raam geeft die aanwezigheid mooi weer.
Alain Schroeder zet nog een stapje verder. Hij brengt de wereld, zoals die in Brussel voorkomt, in beeld. Zoals de kerk in de Afrikaanse wijk Matonge op Goede Vrijdag en de besnijdenis van Halil Can in de chique feestzaal Concert Noble.
‘Nadaars’
Nadaar, dat bestaat uit de vrienden Dieter Telemans, Jan Locus, Tim Dirven, Eric de Mildt en Nick Hannes, zag eind 2008 het levenslicht. “Daar zijn twee goede redenen voor”, vertelt Dieter Telemans. “Door de – op zich positieve – opkomst van de digitale fotografie zitten we allemaal meer op ons eigen eiland. We kunnen onze beelden gewoon van thuis doorsturen. Daarnaast hebben we het laatste decennium grote veranderingen gemerkt in de perceptie van de documentaire fotografie. Van een volwaardig voorpagina-item is de foto een prentje naast een tekst geworden”.
Hun naam verwijst naar de 19e-eeuwse Franse fotograaf Felix Nadar. “Hij was een pionier van de luchtfotografie. In 1864 vloog hij met zijn ballon Le Géant over de Brusselse Kruidtuin. Om de menigte op afstand te houden werd een bepaald soort hekkens geplaatst. Die noemen we in België nu nog steeds ‘nadaars’. Voor fotografen spelen ze een dubbele rol: op festivals dienen ze bijvoorbeeld om ons vooraan van de massa af te schermen, bij een moordonderzoek worden ze net gebruikt om ons op afstand te houden”, besluit Telemans.
Elien Haentjens
Facing Brussels, tot 10 september in het Brusselse BELvue Museum. Bij de expo hoort ook een boek. Dat kost normaal 9,95 euro. Knack Club-leden betalen 6,95 euro.
