Willem Wallyn verzamelt topcast voor nieuwe film: ”Er is relatief weinig gejankt’

© Kris Dewitte
Jozefien Wouters
Jozefien Wouters Freelancejournaliste

Op de set van een nieuwe Belgische film. Deze week: All of Us van Willem Wallyn.

Het is alweer twintig jaar geleden dat Film 1 verscheen, Wallyns veelbesproken filmdebuut over het Agustaschandaal waarbij zijn vader (voormalig SP-politicus Luc Wallyn) betrokken was. Sindsdien schreef Wallyn mee aan reeksen als Zone Stad, Albert II en De Rodenburgs en verraste hij de Canvaskijker met de Wetstraatsatire De 16. Op zijn tweede langspeelfilm bleef het echter wachten. ‘Ik maak enkel films die me interesseren’, licht Wallyn zijn filmluwe periode toe. ‘En ik heb nu eenmaal niet altijd iets te vertellen.’

Binnenkort verschijnt dan toch een opvolger, die vreemd genoeg niet Film 2 maar All of Us werd gedoopt. Daarin vertelt Wallyn het verhaal van enkele terminale patiënten die elkaar ontmoeten in een praatgroep die wordt begeleid door een onervaren therapeut (Barbara Sarafian), die zelf in de penarie zit. ‘Ik word een dagje ouder en moet vaker naar begrafenissen, waardoor ik dik tegen mijn goesting word geconfronteerd met mijn eigen sterfelijkheid. Ik had zin om daar eens goed om te huilen én te lachen. Want vergis je niet: ondanks het thema wordt All of Us geen zware film.’

We zijn allemaal prutsers, maar als het over de dood gaat prutsen we nog tien keer harder.

Ook tijdens de opnames ging het er meestal jolig aan toe. ‘Er is relatief weinig gejankt’, verzekert Wallyn. ‘Zelfs de sterfscènes vielen goed mee. Toen ik Ti Amo van Umberto Tozzi opzette voor een dansscène, stond de hele set tot mijn verbazing dan weer wél te snotteren.’ Naast Sarafian maken ook onder meer Joke Devynck, Delfine Bafort, Bruno Vanden Broecke en Wim Opbrouck deel uit van de cast.

Hierboven ziet u Wallyn met Maaike Neuville als de huismoeder die haar nakende dood halsstarrig probeert te verbergen voor haar gezin. ‘In deze scène viert ze haar verjaardag. Dat iedereen uit volle borst Lang zal ze leven zingt, is nogal pijnlijk als je terminaal ziek bent. Het feesthoedje versterkt dat wrange gevoel alleen maar. Ik hou van hoedjes, en nog meer als ze worden gedragen door iemand wiens leven aan het instorten is. We zijn allemaal prutsers, maar als het over de dood gaat prutsen we nog tien keer harder.’

Locatie: zowat heel België

Opnameduur: 29 dagen

Release: najaar 2019

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content