De Poolse veteraan Jerzy Skolimowski verkeert eindelijk nog eens in bloedvorm met Essential Killing, een woordenloze survivalthriller over een opgejaagde jihadi. Een fragment uit het interview.
Skolimowski heeft het gehad met het maken van politieke films. Maar onbewust lijkt hij het toch niet te kunnen laten.
Waar heb je de film ‘Essential Killing’ opgenomen?
Jerzy Skolimowski: “De beginscènes – waarin het hoofdpersonage wordt gevangen genomen – hebben we in Israël gedraaid. Het was het enige land in het Midden-Oosten dat ons helikopters en ander legermaterieel ter beschikking wilde stellen. Het grootste deel van de film is echter in Noorwegen en Polen gedraaid, preciezer: in de beboste streek waar ik woon.”
Is dat een sneer naar de Poolse regering, die heimelijk met de CIA samenwerkte en Talibanstrijders opving om ze daarna naar Guantanamo te verschepen?
Skolimowski: “Dat niet, maar het nieuws over die geheime CIA-gevangenissen was wel het vertrekpunt voor de film. Toen ik in 2006 mijn huis in Californië verkocht, wilde ik niet meer in een stad wonen. Daarom heb ik in de bossen van het voormalige Oost-Pruisen een oud jachthuis gekocht. Toen uitlekte dat er hooguit twintig kilometer verderop een geheime militaire basis was, dacht ik: ‘Misschien kan ik daar iets rond doen.’ Alleen wilde ik er geen politieke film van maken. Ik heb geen mening over politiek, politiek is een vuile business.”
Je stroopt de film van zijn politieke connotaties, maar toch citeer je de Koran. Wek je daarmee niet de suggestie dat er een directe link is tussen de islam en religieuze terreur?
Skolimowski: “Ik laat in het midden wie mijn held precies is, waar hij vandaan komt en waarom hij de wapens opneemt. Hij kan een terrorist zijn, maar hij kan ook een huisvader zijn die toevallig op het verkeerde moment op de verkeerde plek is. Vandaar dat ik er een paar flashbacks over zijn gezinsleven aan toegevoegd heb. Aangezien hij een moslim is, leek het me logisch dat hij bidt en de Koran leest. Daarom heb ik een paar citaten gekozen die me relevant leken voor het verhaal, zoals: ‘Het is niet jij die doodt, maar Allah.’ Dat is geen politiek statement, maar extra pigment om het personage te kleuren.”
Toch lijkt de film soms een symbolische clash der religies: het verhaal speelt zich af op Kerstmis en het gaat om een moslim die een christelijke gemeenschap binnendringt.
Skolimowski: “Ik weet hoe gevoelig die dingen liggen. Je moet maar een slechte cartoon tekenen en je hebt al bijna een kruistocht aan je been. (Lacht) Voor moslims is deze film ongetwijfeld des duivels – je ziet een moslim zelfs aan de tepel van een vreemde christelijke vrouw zuigen. Van een provocatie gesproken!”
Het volledige interview met Jerzy Skolimowski leest u deze week in Knack Focus.
Dave Mestdach
