Seks, drugs en Harvey Keitel: dit moet u onthouden uit de carrière van cultfilmer Abel Ferrara

Willem Dafoe in Tomasso © .

Abel Ferrara is de Keith Richards onder de indieregisseurs, als in: het is een wonder dat de New Yorkse cultfilmer zijn lange, lelijke drugsverslaving overleefd heeft, en dat hij nog films maakt. Hij komt het zelf uitleggen op het Brussels International Film Festival.

Bad Habit

‘Ik ga mijn verslaving niet aan fucking Keith Richards toeschrijven. Het was mijn zaak’, vertrouwde Abel Ferrara (67) het magazine Rolling Stone onlangs toe. Wel viel hij voor ‘het idee uit de tegencultuur dat een echte artiest drugs neemt’. Van zijn zestiende tot zijn zestigste gebruikte hij cocaïne, heroïne en alcohol. ‘Ik dacht dat ik niet zonder kon, dat ik niet kon regisseren zonder een lijntje te leggen. Bullshit.’

null
null© .

Bad Karma

Ferrara presenteert in Brussel het intieme relatiedrama Tommaso. Een geweldige Willem Dafoe speelt een filmregisseur die na wilde jaren in New York de drankduivel heeft bezworen en in Rome probeert te genieten van het leven met een veel jongere vrouw en een baby. Ondanks boeddhistische inzichten en AA-vergaderingen heeft hij het moeilijk om zijn woede in te tomen. Ferrara ontkent dat hijzelf volledig samenvalt met Tommaso maar filmde wel zijn veel jongere vrouw en zijn dochter in zijn appartement in Rome. Ook hij is een al zeven jaar nuchtere boeddhist mét woedeaanvallen.

Bad Boy

In The Driller Killer (1979), zijn debuutfilm – tenzij je de porno 9 Lives of a Wet Pussy (1976) – meetelt, bewerkt een krankzinnige kunstenaar zijn slachtoffers met een drilboor. Vergeleken met zijn Angel of Vengeance (1981) is Kill Bill een kleuterfilm. In The Addiction (1995) verandert een studente filosofie in een vampier – en Nietzsche en Sartre helpen niet als je even verslaafd bent aan bloed als een junkie aan crack. Katholieke thema’s, junkies en een verdorven New York (en een geprononceerde visuele stijl) vindt u ook in het sinistere King of New York (1990).

Seks, drugs en Harvey Keitel: dit moet u onthouden uit de carrière van cultfilmer Abel Ferrara
© .

Bad Lieutenant

In zijn beste films is Ferrara de hardcoreversie van Scorsese. Het beruchtst is het ontluisterende Bad Lieutenant (1992) met Harvey Keitel in de rol van zijn leven. Een gedegenereerde, zwaar aan drugs, drank, seks en gokken verslaafde politieman ontzegt zich geen enkele zonde tot hij een jonge non ontmoet die bereid is haar verkrachters te vergeven. Wie de verkrachtings-, masturbatie-, drugs- of Jezusscènes ziet, vergeet die nooit meer en vraagt zich af of Ferrara toch niet op zijn best was toen hij nog niet het boeddhisme aanhing.

Brussels International Film Festival, 20-29/6, onmoeting met Abel Ferrara 23/6, briff.be

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content