Regisseur Bas Devos: ”Violet’ heeft een thema dat denkwerk vraagt’

De jonge Vlaamse filmmaker Bas Devos is de laureaat van de Jo Röpke Award 2014, uitgereikt door Knack Focus. Enkele vragen naar aanleiding van deze bekroning voor zijn indrukwekkend langspeelfilmdebuut ‘Violet’.

In ‘Violet,’ wordt een groep jonge bmx’ers geconfronteerd met de tragische dood van één van hun vrienden, Jonas. Als enige getuige van het voorval kijkt iedereen naar de 15-jarige Jesse voor antwoorden. Het verdriet om het verlies van zijn beste vriend en een groeiend gevoel van eenzaamheid bemoeilijken zijn zoektocht naar troost. De film portretteert het rouwproces van de tiener die probeert in het reine te komen met zichzelf.

Wat betekent de bekroning van de Jo Röpcke Award voor jou, zowel op persoonlijk als professioneel gebied?

DEVOS: Dat is natuurlijk heel fijn. Net zoals bij die festivalselecties is dat telkens een bevestiging dat mensen ‘Violet’ de moeite vinden om erover te vertellen. Dat het idee waar ik een paar jaar geleden mee in mijn hoofd zat geen nonsens is, maar waarde heeft. Dat streelt ook wel je ego. Het is fijn om in dat rijtje van de andere winnaars te mogen staan, allemaal namen waar ik naar opkijk.

Er zijn toch een aantal mensen die de weg al geplavijt hebben: Fien Troch, Caroline Strubbe, Nicolas Karakatsanis. Allen willen ze de cinema uit zijn gewone context laten breken. Er beweegt wel iets in de Vlaamse film, waar soms wat denegrerend wordt op neergekeken als ‘de kleine film’. Het zou mooi zijn als we het publiek daar weer voor kunnen laten warm lopen.

Er wordt in ‘Violet’ zelden iets expliciet duidelijk gemaakt, maar net veel gesuggereerd. De film heeft een heel eigen signatuur en sfeerschepping, was dat een bewuste keuze?

DEVOS: Ik heb al vier kortfilms gemaakt die al een heel heldere, bepaalde thematiek hadden. Deze zijn niet alleen een leerschool geweest, maar vooral ook een goede voorstudie. Die bepaalde manier van werken, dat is wel iets dat al een beetje in mij zit, om op zoek te gaan naar mijn eigen taal. Dat is het boeiendste als regisseur, denk ik.

Je film gaat de wereld rond waar hij vlot wordt opgepikt op talrijke festivals. In het reguliere circuit is het andere koek en moet ‘Violet’ bijna knokken om voet aan wal te krijgen in de multiplexen. Hoe zou je het grote publiek warm maken om de film weldra te gaan zien?

DEVOS: Ik heb altijd geweten dat ik geen kaskraker aan het maken was, het is geen superheldenfilm. ‘Violet’ is allesbehalve ontoegankelijk, ik hoop dat er veel mensen iets in zullen herkennen. Het publiek heeft altijd heel specifieke verwachtingen bij een film, eigenlijk is dat niet altijd goed. Ik ben zelf ook wel fan van de klassieke film, maar langs de andere kant moet je ook kunnen aantonen dat we hier in Vlaanderen toch met veel bezig zijn, en het net fascinerend kan zijn om op een andere manier naar film te kijken. Door zijn bescheiden release is ‘Violet’ letterlijk ontoegankelijk, maar an sich is de film zelf niet ontoegankelijk.

Voor iemand met slechts vier kortfilms op zijn actief, viel het me meteen op dat je reeds een grote maturiteit aan de dag legt van bij je eerste lange speelfilm. Hoe verklaar je dat?

BAS DE VOS: Moeilijke vraag, aangezien ik dat zelf niet zie of beschouw als pure maturiteit. ‘Violet’ heeft een thema dat wel wat denkwerk vraagt. Het gaat over verdriet en rouw, je gaat dus niet over één nacht ijs om daar een film over te maken. Ik heb geprobeerd om dat zo genuanceerd en subtiel mogelijk te brengen. Mijn voornaamste zorg was eigenlijk om, weliswaar niet te dwingend, iets bij te kunnen brengen over hoe we daar allemaal mee omgaan. Hoe we allen overeind blijven, door de grote en kleine dingen des levens, en toch telkens weer de moed vinden om door te gaan. Ik wou dat zo eerlijk mogelijk laten zien, zonder dat ik daar zelf echt een antwoord op heb.

Dieter Vanden Bossche

‘Violet’ is nog te zien op Film Fest Gent op 20 oktober om 17.30u en op 21 okt om 22.30u.

VIOLET trailer from Bas Devos on Vimeo.