Een poëtische, pakkende, plastische trip door de gevoelswereld van een tiener die qua sfeer, look en thematiek in het verlengde van Gus Van Sants Paranoid Park fietst (maar dan op een BMX).
‘In film tellen maar drie dingen’, zei Jean Gabin ooit. ‘En dat zijn: het scenario, het scenario en het scenario.’ Maar ook al is Gabin een icoon van de cinema, mon dieu, mon dieu, mon dieu, hoe deerlijk vergiste hij zich.
De drie dingen die écht tellen in échte cinema zijn namelijk beeld, ritme en ruimte. Want het is nog altijd de vorm die de inhoud genereert, en niet omgekeerd. Wie dat begrepen heeft, is de jonge Vlaamse regisseur Bas Devos, die met zijn debuutfilm Violet de Berlinale en veertig andere festivals aandeed, onderweg een pak prijzen vergaarde en daar recent ook Knack Focus’ eigenste Jo Röpcke Award 2014 aan mocht toevoegen.
Zijn dwingende, intens cinematografische debuut over een jonge BMX’er die getuige is van de tragische dood van zijn beste vriend en worstelt om na dat trauma met zichzelf en zijn omgeving in het reine te komen, wringt Devos de emoties, fricties en vertelling namelijk uit de beelden zelf, met een benauwende 4/3-cadrage, een textuurrijke mix van pellicule en digitaal (prachtig camerawerk van Nicolas Karakatsanis), een warm, caravaggesk kleurenpalet, een strakke montage en een knap, op Film Fest Gent bekroond geluiddesign, elementen waarmee Devos de teen angst, de verwarring, het schuldgevoel en het rouwproces haast fysiek voelbaar maakt.
Een poëtische, pakkende, plastische trip door de gevoelswereld van een tiener die qua sfeer, look en thematiek in het verlengde van Gus Van Sants Paranoid Park fietst, op een BMX welteverstaan.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
VIOLET trailer from Bas Devos on Vimeo.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier