Recensie: Haywire
Haywire is zeker geen uitschieter binnen de cataloog ban snel-, veel- en rasfilmer Steven Soderbergh; wel een onderhoudende en pretentieloze B-thriller – een soort Jane Bond met bescheiden budget – waar het spelplezier van afspat.
Out of Sight, The Limey, Ocean’s Eleven … snel-, veel- en rasfilmer Steven Soderbergh is op het gebied van de hormonaal aangedreven en mild ironische ensemblethriller duidelijk niet aan zijn proefstuk toe. Bad ass babe met dienst is voormalig martial arts kampioene en American Gladiator favoriete Gina Carano die hier ondermeer Michael Fassbender, Ewan McGregor, Antonio Banderas en Michael Douglas tegen het bevallige maar gespierde lijf loopt.
Aan de afgewassen, van Point Blank en zoveel andere thrillers geleende intrige – een geheim agente wordt verraden door haar opdrachtgevers en zint op wraak – heeft Soderbergh duidelijk niet veel tijd verloren. Wat hem meer interesseert zijn de los geschoten setpieces in exotische locaties als Barcelona, San Diego, Dublin en New York én vooral: de energieke close combat choreografieën waarin debuterend filmactrice Carano toont dat ze wel eens vaker een man heeft neer gemept.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Zeker geen uitschieter binnen de Soderbergh-cataloog; wel een onderhoudende en pretentieloze B-thriller – een soort Jane Bond met bescheiden budget – waar het spelplezier van afspat. (Dave Mestdach)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier