Een TikTok-uitdaging, teleurstellende seksscènes en een twijfelachtig plot over een nog twijfelachtigere romance: 365 Days werd onverwacht een succes. Of toch in de statistieken.
‘De Poolse Fifty Shades of Grey’, dat is de bijnaam die 365 Days al snel toegewezen kreeg. De erotische romance, een adaptatie van een boek van Blanka Lipińska, werd in een mum van tijd een van de meeste bekeken films op Netflix – en bleef dat meer dan een maand na de release. De film bezorgde Italiaanse hoofdrolspeler en zanger Michele Morrone zelfs een platencontract bij Universal.
Op positieve recensies kunnen Poolse regisseurs Barbara Bialowas en Tomasz Mandes nochtans niet rekenen: de filmwebsite imdb geeft 365 Days een gemiddelde score van 3,6 op 10 en de film kwam in opspraak omdat het plot seksueel geweld romantiseert. 365 Days lijkt in die specifieke categorie te vallen van films die zó slecht zijn dat ze weer entertainend worden.
Al zijn die kijkcijfers van Netflix niet helemaal eerlijk, als ze überhaupt al iets zouden kunnen zeggen over de kwaliteit van een film. Netflix rekent een film al als ‘bekeken’ wanneer iemand na twee minuten nog niet weggeklikt heeft. Zoals de bijnaam doet vermoeden, zijn het vooral de seksscènes van 365 Days die over de tongen rollen. Als iemand uit nieuwsgierigheid gewoon even de meest stomende passages wil opzoeken, wordt er dus alweer een kijkbeurt aan de teller toegevoegd.
TikTok
Verder staat de film in de belangstelling door een hoop memes en een TikTok-uitdaging waarbij gebruikers van het videoplatform zichzelf filmen terwijl ze de film voor de eerste keer bekijken. De video’s met de hashtag #365days werden bijna twee miljard keer bekeken. Sommige jongeren focussen op hoe knap ze het mannelijke hoofdpersonage vinden, maar de meeste TikTok-gebruikers uiten hun ongeloof over het absurde plot.
En terecht. 365 Days toont evenveel inzicht in romantiek en volwassen relaties als de gemiddelde puberale fanfiction. Centraal staat de vrouwelijke protagonist Laura Biel, vertolkt door Poolse actrice Anna-Maria Sieklucka. Ze deelt haar naam met de muze van Italiaanse dichter Petrarca, maar is in een veel minder romantisch scenario beland. In 365 Days probeert maffiabaas Don Massimo Torricelli (Morrone) haar te veroveren. Dat veroveren mag u overigens erg letterlijk interpreteren: Massimo drogeert haar, neemt haar mee naar een kelder waar hij vertelt dat hij haar een jaar lang zal stalken (365 dagen, snapt u?) in de hoop zo Laura’s hart te winnen.
Stockholmsyndroom
‘Ik zal niets doen tegen je toestemming’, zegt Massimo, ironisch genoeg ná Laura bewusteloos in een kelder te sleuren. Later in de film bindt hij haar vast in een vliegtuig en schuift hij tijdens haar slaap een verlovingsring over haar vinger. Dat beloofde consent is ver te zoeken.
Geloof het of niet, de mannelijke antiheld heeft een tactiek. Massimo probeert Laura met een Stockholm-syndroom op te zadelen, het psychologisch effect waarbij een gijzelaar sympathie krijgt voor de gijzelnemer. Die tactiek lijkt nog te werken ook: nadat hij Laura bijna laat verdrinken, is ze zo dankbaar dat hij haar uiteindelijk toch gered heeft, dat ze met hem in bed duikt. De film lijkt Massimo’s gedrag niet te veroordelen, maar net als romantisch af te schilderen.
Het weerzinwekkende spel van aantrekken en afstoten tussen de personages is compleet ongeloofwaardig. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de schadelijke ideeën die de film verspreidt: de romantisering van seksueel geweld en de clichés van de mannelijke jager en de vrouw als passieve prooi. Verschillende vrouwenrechtenorganisaties spoorden Netflix tevergeefs aan om de film offline te halen – een petitie haalde bijna 70,000 handtekeningen – , of om op zijn minst te waarschuwen voor de gewelddadige en expliciete inhoud. 365 Days is een schoolvoorbeeld van hoe je erotische verhalen vooral niet schrijft.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
