Kevin Janssens: ‘Blijkbaar vinden mensen het verwonderlijk dat ik kan acteren’

‘Het fijnste aan acteur zijn is dat je dingen kunt doen die je in het dagelijks leven niet doet’, aldus Kevin Janssens. Wat hij in het dagelijks leven wél doet – en met wie – leest u in extenso in de boekskes. Hier heeft hij het over zijn innerlijke johnny in D’Ardennen , de prima portie Flemish noir waarmee het Film Fest Gent opent.

‘En in de boekskes werd ons liefdesleven druk besproken en geëxploiteerd.’ In zijn lied Kevin Janssens niet slaat Jelle Cleymans de nagel op de kop. Zonder Kevin Janssens (36) zouden bepaalde bladen het al gauw met enkele pagina’s kopij minder moeten doen. Zijn amoureuze cv – van Eva Pauwels over An Lemmens en Natalia tot Josje – is haast bekender dan zijn acteerparcours.

Toegegeven, niet alles in dat parcours is gemaakt voor de eeuwigheid. Of was u wel Zot van A? Of van Windkracht 10? Of van Smoorverliefd? Met Robin Pronts eerste langspeelfilm D’Ardennen toont de Vlaamse hartenbreker zich van een onverwachte kant. Voor het verhaal over twee broers met een gewelddadig crimineel verleden liet Janssens zich een pokdalige smoel aanmeten met een streep vettigheid op de kruin die zelfs in de jaren negentig nauwelijks voor een kapsel kon doorgaan. Maak kennis met Kenneth De Swaef, een opgefokte junkie, vers uit de gevangenis.

Met D’Ardennen hoopt Pront in de Champions League van de cinema te kunnen meespelen, wat volgens de jonge Antwerpse regisseur, die al van zich liet spreken met kortfilms als Plan B (2008) en Injury Time (2010), ook met een goede Belgische ploeg mogelijk is. En geef hem eens ongelijk als je verdediging bestaat uit Sam Louwyck, Jan Bijvoet, Viviane De Muynck en Peter Van Den Begin; als je op de flanken kunt rekenen op Veerle Baetens en Jeroen Perceval, die mee het scenario schreef van wat ooit als een theaterstuk van hem begon.

Alleen jammer dat Pront al voor de eerste oefenstonde zijn scorende spits Matthias Schoenaerts naar het buitenland zag vertrekken, hoewel die als goede vriend van Pront en Perceval oorspronkelijk had toegezegd voor de rol van de Kenny. Hij kon niet weerstaan aan de lokroep van Kate Winslet, Tilda Swinton en Alicia Vikander. Dan kun je als regisseur ofwel in een hoekje gaan liggen blèten, of je kunt je vermannen. Pront koos voor het laatste en trok Kevin Janssens aan. En het moet gezegd, net als die andere Kevin bleek het een absolute toptransfer. Laat de spionkop maar al brullen: ‘One Kevin Janssens! There’s only one Kevin Janssens!’

Bill Murray werd als acteur pas echt serieus genomen op z’n 53e, met Lost in Translation. ‘Plots besefte iedereen dat ik kon acteren,’ zei hij daarover, ‘maar ik wist dat eigenlijk al.’ Denk jij dat ook wel eens?

KEVINJANSSENS: Ja, absoluut, blijkbaar is dat verwonderlijk, terwijl dat toch gewoon mijn job is. Ik heb ook al andere dingen gedaan. Ik speel bijvoorbeeld in het Toneelhuis. Dan zegden mensen: ‘Amai, in het Toneelhuis! Theater!’ Ik zit daar wel al sinds ik afgestudeerd ben, hé. Toen heb ik daar al een paar projecten gedaan.

En nu met D’Ardennen is het weer van dat. Tja, misschien moet ik het gewoon als een compliment zien, dat ik elke keer iets anders laat zien en mensen dus nog kan verrassen. Ik bekijk het liever zo.

Regisseur Robin Pront zegt zelfs dat hij hier een kant van je aanboort die we nog niet hebben gezien.

JANSSENS: Ja, het is een soort personage dat ik nog niet heb gespeeld, iemand met karaktertrekken die ik elders nog niet aan bod kon laten komen.

Waar ga je een personage als Kenny halen?

JANSSENS: Ik ben opgegroeid in Stabroek. Dat is een dorp waar ik als puber wel wat van die gasten (D’Ardennen wordt bevolkt door marginale johnny’s en marina’s, nvdr.) zag rondlopen. Ik ben een beetje in zo’n milieu opgegroeid. En de rest is gewoon veel fantasie, en het scenario. De scènes en de dialogen waren zo goed, eigenlijk was 60 procent van het werk al gedaan. Daarna is het gewoon nog een beetje zoeken en de uiterlijke kenmerken van Kenny boetseren. Hoe je hem laat praten, hoe hij beweegt, hoe hij reageert… Daarvoor laat je je onderbewuste werken, daarvoor moet je heel hard op je intuïtie, je instinct afgaan. Je moet je openstellen voor wat in een bepaalde situatie zou kunnen gebeuren, denken aan hoe Kenny zou reageren en op je impulsen werken.

Helpt het uiterlijk van het personage daarbij?

JANSSENS: Heb je gezien hoe ik eruitzie in deze film? Dat helpt altijd, natuurlijk. Je begint automatisch anders te bewegen, of anders te spreken als je dat kostuum aantrekt of wanneer je in die schmink zit. Ook wanneer we niet draaiden, stond ik de hele tijd zo (maakt vreemde ADHD-bewegingen met zijn handen) te doen. Je kunt dat niet uitzetten. Dat ging pas uit wanneer ik afgeschminkt was, mijn pots op had en naar huis ging.

Ben jij een matthew mcconaugheytje aan het doen? Jezelf aan het heruitvinden met ‘serieuzere’ rollen?

JANSSENS: Je wordt al snel met iemand vergeleken maar, weet je, eigenlijk was wat hij vroeger in die romcoms deed ook al keigoed. Maar ineens word je door bepaalde anderen, door een bepaalde groep mensen wel gewaardeerd omdat je in iets alternatievers of in een ander genre speelt, maar eigenlijk is het verschil niet zo groot. Hij was daarvoor ook al goed. Dat heeft niet alleen met keuzes te maken maar ook met kansen. Je moet de kans krijgen om andere dingen te laten zien.

Sam De Wilde