Horrorkomedie Jennifer’s Body: ooit afgekraakt, nu een feministische cultklassieker

Negen jaar geleden werd ze afgekraakt, nu wordt de horrorkomedie Jennifer’s Body gerehabiliteerd.

DE FEITEN

Jennifer’s Body vertelt het verhaal van BFF’s Anita (Amanda Seyfried) en Jennifer (Megan Fox). Wanneer ze op een avond een concert van de fictieve indierockband Low Shoulder bijwonen, brandt de concertzaal af en nemen de bandleden Jennifer mee in hun witte bestelwagen om haar te offeren en zo de nieuwe Maroon 5 te worden. Eén probleem: Jennifer is geen maagd, waardoor het ritueel mislukt en ze terugkeert als zombiecheerleader die zich voedt met jongensbloed om haar huid en haar stralend te houden.

Toen de film in 2009 uitkwam, was ‘Twilight for boys’ zowat de vriendelijkste omschrijving. Jennifer’s Body werd onthaald als een platvloerse B-horrorfilm voor tieners en kreeg een publieksrating van 34 procent op Rotten Tomatoes. Deels was dat te wijten aan ongelukkige marketing. Megan Fox was na Transformers uitgegroeid tot sekssymbool en dat werd uitgespeeld. De poster toont Fox als sexy studente, de trailer bevat veel slow-motionbeelden van de actrice en de pers smulde al op voorhand van de kusscène tussen Seyfried en Fox. Tienerjongens gingen dus naar de bioscoop om een geile horrorfilm te zien. Alleen kregen ze in plaats daarvan een emanciperende revengefilm waarin mannelijke personages ofwel zielige prooien, ofwel zielige aanstellers zijn. Dat viel wat tegen.

Bijna tien jaar later zijn de meningen – zacht uitgedrukt – veranderd. The New York Times plaatst Jennifer’s Body in een lijstje van sterke horrorfilms geregisseerd door vrouwen, Vox noemt het een feministische cultklassieker en er wordt druk gediscussieerd over zijn sociale relevantie. De film wordt geprezen om zijn sterke vrouwelijke hoofdpersonages en scherpe blik op vriendschap, seksualiteit en traumaverwerking. Dat is niet toevallig. Scenariste Diablo Cody (die toen net een Oscar voor Juno had ontvangen en later nog Young Adult en Tully zou schrijven) en regisseuse Karyn Kusama zijn uitgesproken feministen. Maar vooral: Jennifer’s Body is anno 2018 verbazend actueel. Low Shoulder, de fictieve band in de film, wordt ondanks hun bedenkelijke activiteiten aanbeden door fans. Klinkt bekend, nu mannen als Louis C.K., James Franco en Brett Kavanaugh ondanks metoo stilaan hun carrière weer oppikken. Jennifer’s Body is de ultieme wraakfilm voor metoo-tijden. Dat hadden ze in 2009 niet zien aankomen.

• Speelde ook mee: Megan Fox was net ontslagen van de Transformers-franchise nadat ze regisseur Michael Bay had vergeleken met Hitler. Een deel van zijn crew antwoordde met een vernietigende open brief waarin ze Fox een domme koe en ‘een ondankbare, klasseloze, lompe en onvriendelijke bitch’ noemen en haar aanraden om pornoactrice te worden.
• De onofficiële baseline van de film werd ‘Hell is a teenage girl’, een verwijzing naar Jean-Paul Sartres ‘L’enfer, c’est les autres’ – ‘Hell is other people’ in het Engels. Refereren naar een citaat uit existentialistisch toneelstuk uit 1944 van een Franse filosoof is ook niet meteen wat je van een horrorfilm voor tieners verwacht.
• In 2016 hekelde regisseuse Karyn Kusama in The New York Times de promotiecampagne van Jennifer’s Body. Zo stelde de (mannelijke) marketingafdeling op een bepaald moment voor om Megan Fox livechats te laten doen op amateurpornosites. Een idee dat vandaag allicht niet door de brainstorm zou raken.