Horrorfilm ‘Welp’: de scouts is fan, maar dit is niets voor rond het kampvuur

Het is beslist: kinderen mogen naar de bioscoop trekken om er de horrorfilm ‘Welp’ van regisseur Jonas Govaerts te aanschouwen. Maar, vindt Jan Van Reusel van Scouts en Gidsen Vlaanderen vzw, ‘kinderen bang maken is gemakkelijk. Zorgen voor emotionele veiligheid vergt fijngevoeligheid.’

De filmcommissie heeft beslist: kinderen kunnen, niet gehinderd door pedagogisch geneuzel, kijken naar de horrorfilm ‘Welp’, debuut van regisseur Jonas Govaerts. Nog voor de rating ‘Kinderen Toegelaten’ nieuws werd gooide de nationale leiding van Scouts en Gidsen Vlaanderen een knuppel in dat welpennest. Niet dat we geen fan zouden zijn van Jonas en zijn kunst. Integendeel; we kijken in spanning uit naar de première aanstaande woensdag, we zijn fier op zijn talent en wensen hem alle succes toe. Een Oscar als het kan.

‘Kinderen niet bang maken, maar vertrouwd met het duister’

De Nobelprijs gaat voor ons echter naar de scoutsleider die de kunst verstaat om in zijn opvoedende rol kinderen niet bang, maar vertrouwd te maken met het duister. We duiden hier graag op een onderscheid. Wij boycotten Welp in geen enkel opzicht; wij respecteren het oordeel van een keuringscommissie; wij willen geen bevoogdend KNT-label in ere houden. Als wij een pedagogische bril opzetten, is dat niet betuttelend. Kinderen en jongeren hebben vrij toegang tot zowat alles, heel vandaags instant hier en nu. Aan de groten om hen in die ‘fast-forward’ te omringen met opvoedende zorgvuldigheid. Grenzen vervagen of zetten aan tot overtreding? Aan de volwassene, iedereen die met kinderen en jongeren onderweg is, om samen met hen gaandeweg onderscheid te leren maken.

In opvoeden schuilt het woord ‘voeden’, en ondervoeding is een onrecht. Hoe grenzelozer, sneller en complexer het samenleven, hoe broodnodiger dat voeden. Wegkijken is geen optie. Niet voor kinderen, niet voor volwassenen. Volwassenen moeten in verbinding blijven met kinderen en jongeren, te midden van entertainment, commercie en actualiteit. Jeugdleiders kennen die verbinding. Zij weten als geen ander hoe het voelt om heimwee te hebben of schrik te hebben in het donker. Het is aan hen om met hun leden gemoedsrust en plezier te vinden in de natuur; dag en nacht. Kinderen bang maken is al te gemakkelijk. Zorgen voor emotionele veiligheid vraagt heel wat meer fijngevoeligheid.

‘Onderscheid tussen vals en echt’

Hoeveel stoere vertellers van straffe kampvuurverhalen over griezelige nachtspelen hebben destijds in hun bed geplast? Wat gaat er door hoofd en hart van een achtjarige, die voor het eerst van huis weg gaat kamperen, als de leider wordt ontvoerd? Leuk voor wie er sterk uitkomt. Pijnlijk voor wie kwetsbaarder was. Daarom zegt Scouts en Gidsen Vlaanderen dat realistische beangstigende activiteiten niet thuishoren in scouting. Kinderen moeten op elk moment weten wat de spelregels zijn. Zij moeten samen met ons het onderscheid zien tussen vals en echt. In het bos en in de bioscoop.

Jan Van Reusel

communicatiescout