Fragment: La femme infidèle

Niet iedereen kon de glaciale stijl smaken van dit buitengewoon onderkoeld overspeldrama gesitueerd onder de overgeciviliseerde burgerij.

Niet iedereen kon de glaciale stijl smaken van dit buitengewoon onderkoeld overspeldrama gesitueerd onder de overgeciviliseerde burgerij. ‘The film looks as if Chabrol polished it until he ran out of spit’, sneerde Pauline Kael. Maar voor de ware Chabrolliefhebber betekent La femme infidèle het summum van zijn kunst.

Michel Bouquet is de bedrogen echtgenoot die in een vlaag van woede de cynische minnaar (Maurice Ronet) van zijn vrouw (Audran) de schedel inslaat. De moord verstoort het precair evenwicht van het routineus huwelijk echter niet definitief, maar brengt de echtgenoten dichter bij elkaar. Het geniepig spel om de schijn hoog te houden wordt door Chabrol gevat in een tegenstrijdige mix van vernietigend sarcasme en liefdevolle observatie.

De regisseur schept er duidelijk plezier in om met zijn ogenschijnlijk glasheldere cameravoering een web van ambiguïteit te weven. Zoals bij het fameuze eindshot: een combinatie van achterwaarts rijden en inzoomen, waardoor het lijkt alsof de regisseur wil binnenbreken in de psychologie van zijn roerloze karakters maar er tegelijk ook afstand van neemt.

Patrick Duynslaegher