Na het Amerikaanse seksschandaal vestigt Polanski zich voorgoed in Frankrijk en maakt hij deze filmbewerking van Tess of the d’Urbervilles, de lievelingsroman van Sharon Tate.
Na het Amerikaanse seksschandaal vestigt Polanski zich voorgoed in Frankrijk en maakt hij deze filmbewerking van Tess of the d’Urbervilles, de lievelingsroman van Sharon Tate. Hij had gehoopt de prent ooit met haar te draaien, maar kan ze enkel aan haar opdragen.
De personages uit de romans van Thomas Hardy leven in een universum dat in een diabolisch complot tegen hen gewikkeld lijkt. Dat stemt perfect overeen met Polanski’s fatalistische wereldbeeld, maar de boter wil toch niet karnen – om het bij de terminologie te houden van een film die ons zoveel over zuivelproductie vertelt dat we achteraf het gevoel hebben zelf koeien te kunnen melken.
Polanski leert hoofdrolspeelster Nastassja Kinski kennen in München en schrijft in zijn autobiografie dat hij tijdens zijn verblijf meermals met haar naar bed ging. Toen haar moeder hem vertelde dat Nastassja pas vijftien was, was hij met verstomming geslagen. ‘Ze was voor haar leeftijd uitzonderlijk rijp’, noteert Polanski, die de idylle rustig voortzette tijdens het maken van een fotoreportage op de Seychellen. ‘Ik denk dat ons korte verblijf op Praslin voor haar een gedenkwaardige tijd is geweest. Ik weet dat dat zeker voor mij het geval is.’
In Tess speelt Nastassja Kinski, inmiddels zeventien, een kindvrouwtje dat in het negentiende-eeuwse Dorset het slachtoffer wordt van de twee mannen in haar leven: Alec (Leigh Dawson), de kasteelzoon die haar misbruikt, en Angel Care (Peter Firth), de predikantenzoon die met haar trouwt, maar haar niet kan vergeven dat ze misbruikt werd. Tess, die de man die haar ontmaagd heeft, vermoordt en daarvoor aan de galg eindigt, is een veel complexer en angstaanjagender personage dan het tedere, onschuldige creatuur dat Polanski ervan maakt. Door haar louter als slachtoffer van sociale conventies in een mannenwereld af te schilderen, reduceert Polanski haar personage tot een feministische interpretatie van de roman – een bizarre invalshoek voor een man die, beschuldigd van verkrachting van een minderjarige, zelf een paria was geworden in Amerika.
