Mia Wasikowska trekt dwars door de Australische outback in Tracks, een roadmovie met kamelen.
Nicolas Roeg gaf de aboriginals een filmgezicht met het sensuele Walkabout (1971), Peter Weir zette de new Australian cinema op de kaart met het bedwelmende Picnic at Hanging Rock (1977), Philip Noyce trok op leven en dood langs het Rabbit Proof Fence (2003). En zo vallen er nog wel een paar prima films te namedroppen waarin het eigenlijke hoofdpersonage de Australische outback is.
Aan die rij mag nu ook Tracks worden toegevoegd, een beetje oubollig maar best een charmant woestijnavontuur waarin regisseur John Curran het spoor van Robyn Davidson kiest. Die jonge, Australische trok in 1977 in het gezelschap van haar hond, vier kamelen en occasioneel een National Geographic-fotograaf van het centraal gelegen Alice Springs naar de Indische Oceaan in het zuiden, een epische (zelfontdekkings)tocht van negen maanden en 2700 uitputtende kilometers.
Aan prachtige, cinemascoopbrede plaatjes van het barre Australische hinterland allerminst gebrek, evenmin als aan een geëngageerde leading lady – de immer overtuigende Mia Wasikowska – met wie het twee uur lang aangenaam toeven is. Alleen wordt het nooit zo meeslepend als de in zon, zweet en nog meer zand gedrenkte premisse belooft, terwijl Curran zich dan wel een vakman betoont – herinner u ook zijn mooie, exotische doemromance The Painted Veil (2006), met Ed Norton en Naomi Watts – maar ook te vaak de evidente coming-of-agepaden inslaat en tekent voor het soort sentimentaliserende en met nodeloos veel pianoriedeltjes aaneengeregen old-school avontuur.
Goed maar niet groots, geheel in tegenstelling tot de Australische outback.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier