4 mannen in een motel: meer heeft Regina King voor haar eerste langspeelfilm niet nodig

Muhammad Ali, Sam Cooke, Jim Brown, Malcolm X: aan elk van de vier hoofdpersonages van One Night in Miami zou je een serie kunnen ophangen. Regina King sluit ze op in één praatfilm.

Regina King blijft de hoogdagen aaneenrijgen. Eerst won ze een Oscar met haar vertolking van strijdlustige moeder in Barry Jenkins’ magnifieke If Beale Street Could Talk. In september sleepte ze een vierde Emmy uit de brand met haar hoofdrol in de steengoede serie Watchmen en vandaag kun je in commentaar op de regie van haar eerste langspeelfilm alleen maar variëren op ‘goed gedaan’. Goed ingeschat dat deze rijkgeschakeerde praatfilm staat of valt met de vertolkingen van de vier hoofdrolspelers en dat een goeie flow een betere ruggengraat is dan bravoureshots. Goed aangevoeld dat Eli Goree, Leslie Odom Jr., Kingsley Ben-Adir en Aldis Hodge misschien geen grote namen zijn maar wel het talent hebben om hun slag thuis te halen. Zo makkelijk is dat niet. Enerzijds moeten ze qua fysiek en manier van doen voldoende op hun iconische personage lijken om er geloofwaardig voor te kunnen doorgaan. Anderzijds mag de nabootsing niet in de weg staan van de schwung die hun samenspel nodig heeft of de soufflé zakt in.

Het is eraan te zien dat One Night in Miami van oorsprong een toneelstuk is, maar dat stoort niet. De film is op zijn best in de toneelsituatie – vier mannen in een motelkamer – en wat stroever in de toegevoegde scènes die de vier iconen introduceren. Kemp Powers puurde nochtans zelf een filmscenario uit zijn toneelstuk uit 2013. Ook hij beleeft hoogdagen. De scenarist is coregisseur van de Pixar-parel Soul en liet zijn verbeelding hier los op de nacht die soullegende Sam Cooke, American football-coryfee Jim Brown, burgerrechtenactivist Malcolm X en bokskampioen Muhammad Ali (vlak voor hij van Cassius Clay zijn deadname maakte) samen doorbrachten nadat Ali in februari 1964 op 22-jarige leeftijd wereldkampioen bij de zwaargewichten was geworden door Sonny Liston te verslaan.

Voor enige adoratie van de vier beroemdheden hoeft u One Night in Miami niet te zien. Ze hebben elk hun twijfels, zorgen, grote persoonlijkheid en vurige ambitie en dollen en bekvechten erop los tot het ineens te ernstig of spannend wordt en een afkoelingsperiode zich opdringt. Het zwaarste en helaas voor hen allesbehalve theoretische twistpunt is hoe ze als beroemdheden moeten omgaan met de dagelijkse discriminatie van Amerika’s zwarte bevolking. Malcolm X neemt uiteraard de meest militante positie in en wil dat de drie anderen ‘wapens’ worden in de strijd tegen raciaal onrecht. Sam Cooke ziet meer heil in economische vrijheid en levensgenot. Dat hun existentiële discussie uit 1964 nog zo luid resoneert in 2021, is stof voor discussie. En wat Black Lives Matter betreft ook actie.