‘El Clan’ op filmfestival Venetië: Meer dan een doordeweekse McThriller

© -
Dave Mestdach
Dave Mestdach Chef film van Knack Focus

Met de sfeervolle, op feiten gebaseerde thriller ‘El Clan’ zoomt Pablo Trapero in op een Argentijnse familie kidnappers. It’s all in the family.

‘A family that slays together, stays together’, luidde de promoslogan indertijd van ‘Bloody Mama’, Roger Cormans gangsterfilm over The Baker Gang. En als we Pablo Trapero’s op feiten gebaseerde thriller ‘El Clan’ mogen geloven, gold hetzelfde motto kennelijk ook voor de Puccio-clan.

In de jaren tachtig, vlak na het einde van de militaire junta, ontvoerde en vermoordde die verschillende mensen, zonder dat ook maar één lid van het gezin – pa, ma, de twee zonen en twee dochters – de familiale omerta doorbrak. Dat de Puccio’s jarenlang ongestoord hun gang konden gaan, had te maken met het feit dat de sociopatische patriarch van de familie lid was van de inlichtingendienst.

Genoeg weerhaakjes

Veel moeite hoef je dan ook niet te doen om Pablo Trapero’s thriller te lezen als een microstudie over de Argentijnse samenleving ten tijde van de dictatuur, met de Puccio’s als de banale gezichten en kwaadaardige restproducten van het fascistische Videla-regime.

Toch is het Trapero niet zozeer om een politiek j’accuse te doen. Met zijn mix van huiselijk vader-zoondrama en sinistere complotthriller, zijn efficiënt in beeld gezette kidnapscènes, zijn gasatureerde kleurenpalet en zijn Tarantineske popsoundtrack is het vooral een onderhoudende en spannende genrefilm, één die weliswaar niet veel dieper snijdt dan het retro-oppervlak en nooit het niveau haalt van pakweg de films van de Chileense criticaster van het Pinochet-regime Pablo Larrain, maar toch genoeg weerhaakjes heeft om de doordeweekse McThriller te overstijgen.

Dave Mestdach vanuit Venetië

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content