De horrorversie van ‘The Office’ en drie andere filmische rampen

Jozefien Wouters
Jozefien Wouters Freelancejournaliste

Vanaf volgende week is in Play More Corporate Animals te zien, een aanrader voor wie houdt van filmische rampen. Net als de andere titels in dit lijstje.

1. Corporate Animals

De pitch Een hilarische satire op de moderne bedrijfscultuur.

Het resultaat Een verzameling voorspelbare grappen over ongewenste intimiteiten op het werk, hypocriete leidinggevenden en ontlasting.

Het verdict ‘De slechtste aflevering van The Office ooit.’ (New York Post)

De horrorversie van 'The Office' en drie andere filmische rampen

Ooit scoorde Patrick Brice een culthit met de horrorfilm Creep, nu waagt hij zich aan horror van een heel ander kaliber. In Corporate Animals speelt Demi Moore Lucy, de pseudospirituele, maar vooral demonische CEO van een start-up gespecialiseerd in eetbaar bestek die een avontuurlijke teambuilding voor haar werknemers organiseert. Tot hun gids (niet toevallig Ed Helms van The Office) om het leven komt, ze in een grot vast komen te zitten en hun meest onsmakelijke overlevingsmechanismen komen bovendrijven, inclusief kannibalisme en urine drinken. Een van de slechtste films ooit gemaakt, volgens sommigen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

2. Dolittle

De pitch Een avontuurlijke, fantasierijke verfilming van Hugh Loftings kinderklassieker.

Het resultaat Een warrige, saaie kinderfilm met een lusteloze Robert Downey Jr.

Het verdict ‘De familiefilm waarvan we niet wisten dat we hem nodig hadden. Omdat we hem echt niet nodig hadden.’ (The Guardian)

De horrorversie van 'The Office' en drie andere filmische rampen

Het leek een goed idee, Robert Downey Jr. als excentrieke, wereldvreemde dierenarts die met dieren kan praten. Dat was het niet. Downey loopt er een beetje verloren bij en praat met een bizar accent dat blijkbaar Welsh moet voorstellen. The Guardian vroeg zich zelfs af of de acteur niet gewoon een kleine beroerte had tijdens de opnames. Niet dat Downey het grootste probleem van Dolittle is. De plot is moeilijk te volgen, de volgorde van de scènes lijkt compleet willekeurig, de dialogen van de cgi-dieren komen niet overeen met hun bekken en er is een volledige scène gewijd aan hoe de dokter een doedelzak uit de anus van een draak trekt. Er zijn betere manieren om een budget van 175 miljoen dollar te spenderen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

3. Replicas

De pitch Frankenstein meets Ex Machina meets Sophie’s Choice.

Het resultaat Een pseudowetenschappelijke spionagethriller die u verbijsterd achterlaat.

Het verdict ‘Zo slecht dat het u een existentiële crisis kan opleveren.’ (The A.V. Club)

De horrorversie van 'The Office' en drie andere filmische rampen

We zouden het bijna vergeten, maar niet alles wat Keanu Reeves aanraakt, verandert in goud. Replicas is zo’n rommeltje dat zelfs een van de meest geliefde acteurs ter wereld de film niet kan redden, hoe overtuigend hij ook onbegrijpelijke dingen als ‘neurofibrillary tangles’ roept. Reeves speelt William Foster, een neurowetenschapper die besluit zijn gezin te klonen nadat het is omgekomen bij een auto-ongeval. Alleen heeft hij maar voldoende materiaal voor drie van zijn vier gezinsleden. Je zou denken dat dat een verwoestend moreel dilemma oplevert, maar Foster gaat gewoon verder met zijn leven en de film vervalt al snel in een vreemde thriller met spionnen in zwarte pakken en achtervolgingsscènes. Replicas roept veel vragen op. ‘Waarom?’ is misschien wel de voornaamste.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

4. The Fanatic

De pitch Een rauw portret van doorgedreven fancultuur.

Het resultaat Een slag in het gezicht van filmliefhebbers en mensen met autisme.

Het verdict ‘Misschien wel een van mijn favoriete kijkervaringen van 2019, simpelweg omdat ik niet kan vatten dat deze film bestaat.’ (Collider)

De horrorversie van 'The Office' en drie andere filmische rampen

Vorige maand mocht John Travolta de Razzie Award voor slechtste acteur in ontvangst nemen voor zijn rol in The Fanatic, geregisseerd door Limp Bizkit-frontman Fred Durst. Daarin vertolkt Travolta Moose, een kinderlijke, sociaal incapabele man met een spectaculair bloempotkapsel, flashy bloemenhemden en een resem tics die duidelijk moeten maken dat hij ergens op het autismespectrum zit. Verder heeft hij een ongezonde obsessie met een of andere B-horroracteur, die hij na enkele mislukte ontmoetingen dan maar aan zijn bed vastbindt. Het is niet helemaal duidelijk of The Fanatic nu horror, drama, komedie of een gigantische middelvinger naar de kijker wil zijn. De scène waarin een personage Limp Bizkit ‘hot’ en ‘nice’ noemt, doet het laatste vermoeden.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content