Alain Resnais, een Franse filmmeester belicht

Cannes verwelkomt de Franse regisseur Alain Resnais met zijn film ‘Vous n’avez encore rien vu’. De 89-jarige knar draait al zeven decennia mee. Een overzicht van zijn werk.

Vive la France, vive ses cinéastes! Frankrijk is altijd een zeer vruchtbaar land geweest als het aankomt op filmmakers. Van Jean Renoir naar François Truffaut tot Jacques Audiard. Tot dat rijke lijstje aan Franse filmgoden behoort ook Alain Resnais, die met zijn kranige 89 lentes nog steeds achter de camera staat.

In zijn ellenlange carrière kenmerkte Resnais zich door een strak modernistische lijn en linkse sympathieën. Dat maakte hem lid van de zogenaamde ‘La Rive Gauche’-beweging, en niet van de Nouvelle Vague. Zijn films exploreren vaak de verhoudingen tussen het bewustzijn, herinnering en inbeelding. Resnais is op zijn best als hij kan experimenteren met narratieve vormen en genre conventies. Van 1946 tot 2012: de films, de man, de carrière.

Nuit et Brouillard(1955)

Resnais begon zijn lijvige carrière in 1946 met het maken van korte documentairefilms aangaande kunstenaars en het tot stand komen van hun kunstwerken. Zo nam hij Van Gogh onder handen en Picasso’s ‘Guernica’. In ’55 zou Resnais zijn meest gerespecteerde documentaire maken met ‘Nuit et Brouillard’, een afstandelijke documentaire die de herinnering aan de concentratiekampen probeert te vatten.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Hiroshima mon amour(1959)

De eerste langspeelfilm van Resnais was bedoeld als een documentaire over de nasleep van de atoombom op het Japanse Hiroshima, maar dat zag de Franse cineast niet zitten. Resnais wou fictie vermengen met documentaire om zo het onvermogen om over het leed van Hiroshima te praten weer te geven. ‘Hiroshima mon amour’ werd vertoond op het Filmfestival van Cannes in 1959. Het drama vertelt het verhaal van een Franse actrice die een anti-oorlogsfilm maakt in Japan, maar er ook een affaire op nahoudt met een Japanse architect. Beide delen elkaars perspectief op oorlog.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

L’année dernière à Marienbad(1961)

Resnais daagde met ‘Marienbad’ zijn publiek uit met een zeer ambigue vertelstructuur. De film vindt plaats in een château waar een eerdere ontmoeting tussen een vrouw en een vreemde man constant in vraag wordt gesteld. Het was goed voor een Gouden Leeuw op het Filmfestival van Venetië. Tot op vandaag is de film onderwerp van verschillende interpretaties.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Muriel(1963)

Net als in zijn vorige twee films handelde ‘Muriel’ over de uitdaging om het verleden te integreren in het heden. De film bevat ook referenties naar de Algerijnse oorlog, een thema dat tijdens de swinging sixties zeer controversieel was. Voor Resnais symboliseerde ‘Muriel’ de malaise van de zogenaamde société heureuse.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."



Stavisky(1974)

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

In 1968 maakte Resnais ‘Je t’aime, je t’aime’, waarna het een flinke vijf jaar zou duren voordat hij een volgende film afleverde. Die volgende film was ‘Stavisky’, ook gekend als Resnais’ meest commerciële film. Het glamoureuze werkstuk was gebaseerd op het leven van de gelijknamige oplichter die met zijn dood in 1934 een politiek schandaal op gang wist te trekken. De hoofdrol was voor Jean-Paul Belmondo, de muziek kwam van Stephen Sondheim.

Providence(1977)

‘Providence’ was Resnais’ eerste stap in de wereld van de Engelstalige film. Bedoeld als macaber vermaak krijgen we een verouderde auteur voorgeschoteld die allerlei versies van zijn verleden hanteert om een nieuw fictieboek te schrijven.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."



La vie est un roman(1983)

Verandering van spijs doet eten. Resnais concentreerde zich in de jaren tachtig dan ook vooral op andere kunstvormen – vooral muziek en theater – in zijn films. ‘La vie est un roman’ is een raamvertelling en komische fantasie over utopische dromen waarin drie verhalen met elkaar worden verbonden. Muziek vormt een centrale factor die naar het einde toe haast neigt naar opera.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."



Mélo(1986)

Resnais waagde zich voor het eerst aan de complete bewerking van een theaterstuk met ‘Mélo’. De réalisateur is een groot liefhebber van theater en heeft dan ook steeds geweigerd om cinema en theater met elkaar te vergelijken. Ze zijn gelijkwaardig.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."



Vous n’avez encore rien vu(2012)

Doorheen eind jaren tachtig, jaren negentig en vorig decennium bevolkte Resnais de zalen nog met een stripverfilming, een filmische diptiek en enkele Alan Ayckbourn-bewerkingen. Dit jaar keert de Franse cineast terug naar Cannes met testamentfilm ‘Vous n’avez encore rie vu’. Het zou naar eigen zeggen Resnais’ laatste wapenfeit zijn. Met een knipoog vertelt hij het verhaal van enkele acteurs die samenkomen in het huis van een net overleden theatermaker om die zijn testament te aanhoren. De film maakt kans op de Gouden Palm.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

(JVDV)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content