Al Pacino goes SM: drie NSFW-films voor het Zomerfilmcollege

School’s out, behalve voor de rechtgeaarde cinefiel die het jaarlijkse Zomerfilmcollege volgt. Voor de italofiel is er een blik op Rossellini, voor de fijnproever zijn er de duistere deliriums van het Shady 80s-programma. 3 NSFW-titels: Not Safe For Work.

Cruising (1980)

Regisseur William Friedkin, de misantroop achter The Exorcist, daagde de censuur uit door Al Pacino undercover te sturen in de gay sm-wereld. In deze geflipte en bijna dierlijke triller probeert een agent, gehuld in sexy strakke broeken, een moordenaar te vinden die het gemunt heeft op homo’s. Heerlijk hardcore en oncomfortabel provocatief, iets wat de queer community destijds niet kon smaken. Een sadomasochistisch curiosum.

NSFW: want de hardleerse Friedkin slaagde erin om subliminaal pornobeelden te monteren doorheen de eerste scène.

Day of the Dead (1985)

George A. Romero, de vader van de zombiefilm, was met dit pervers en sardonisch bloedfestijn toe aan het derde deel in zijn Living Dead-reeks. Daarin spelen enkele wetenschappers en militairen verstoppertje met duizenden ondoden. Met iets meer nihilistisch personagevoer, maar nog steeds vooral genoeg rondvliegende ledematen, rottend vlees en mensontledend geweld.

NSFW: want Romero is een meester als het aankomt op zombies die mensen aan flarden scheuren, met dank aan special effects-legende Tom Savini (u ook bekend als Sex Machine uit From Dusk till Dawn). Een gezicht opeten leek nooit zo echt.

River’s Edge (1987)

Geen Shady 80s zonder de meest controversiële tienerfilm van dat decennium. Tim Hunters op feiten gebaseerde killer kid-drama zinspeelde op het morele failliet van de nieuwe, jonge generatie. Een groep vrienden – u herkent Crispin Glover (George McFly uit Back to the Future) en Keanu Reeves in zijn eerste grote rol – reageert compleet apathisch wanneer een van hen zijn vriendin heeft vermoord. Wat volgt, is een gure, donkere antithese van John ‘The Breakfast Club’ Hughes-optimisme, een subplot met crackhead Dennis Hopper en een scheurende soundtrack met onder meer Slayer.

NSFW: want alleen al de kille opening waarin een halve junkie zit te chillen bij het dode lichaam van zijn liefje is gestoord.