De cultuurtips van Alexander Vantournhout: ‘Bij Nils Frahm hoor je geen einde aankomen’

Alexander Vantournhout © GFBart Grietens

Screws, zo heet de nieuwste ‘circografische’ creatie van Alexander Vantournhout, die komend weekend haar Belgische première beleeft op het Perplx-festival in Marke.

Naar goede gewoonte pak je uit met een combinatie van hedendaagse dans en circus.

Alexander Vantournhout: Daarbij gebruiken we allerlei rare objecten: een bowlingbal, anti-gravity shoes waarmee we ondersteboven kunnen hangen zoals vleermuizen, en stijgijzers die je aan je schoeisel doet om gletsjers te beklimmen.

Dingen waarmee je de vrije beweging veeleer belemmert.

Vantournhout: Klopt, maar je schept er ook mogelijkheden mee: door gewicht aan het uiteinde van je arm te hangen kun je dankzij de middelpuntvliedende kracht andere hoeken aannemen. Die combinatie van tegenwerking en versterking creëert een interessante frictie. We spelen de voorstelling met zes, waarbij de toeschouwer van ruimte naar ruimte wandelt, waar we microperformances brengen. Het merendeel is bedacht in onze studio in Roeselare, de Wood Cube, achter het station.

In de wijk die zo prozaïsch Krottegem heet.

Vantournhout: Hartje van! ‘De Gazastrook’ wordt het er ook genoemd. Tja. Ik vind het de hoogste tijd dat Roeselare meer investeert in cultuur. Met De Spil hebben we op dat vlak maar één speler.

De cultuurtips van Alexander Vantournhout: 'Bij Nils Frahm hoor je geen einde aankomen'

Screws is genoemd naar een plaat van pianist en componist Nils Frahm.

Vantournhout: Een aanrader! Nadat hij bij een ongeval zijn duim had gebroken, schreef Frahm negen composities, één voor elke andere vinger. De titel slaat op de schroeven die nog in zijn duim zitten. Dat vond ik passen bij een stuk waarbij we een soort 2.0-versie van het lichaam presenteren. In feite is zijn recentste plaat All Melody nog straffer. Hij beperkt zich voor een track niet tot de geijkte drie, vier minuten. Omdat je geen einde hoort aankomen, krijg je het gevoel dat zijn muziek constant in ontwikkeling is.

Raad vooral verder aan.

Vantournhout: Ik ben nu The Elusive Obvious van Moshé Feldenkrais aan het lezen, de Israëlische wetenschapper die in de vorige eeuw judo in Europa heeft geïntroduceerd. Over hoe we sneller kunnen lezen, of het verschil tussen menselijke en dierlijke lichamen. Ontzettend interessant. Een ander boek dat met beweging te maken heeft en eveneens een breed publiek kan aanspreken, is Light on Life van B.K.S. Iyengar, een yogagoeroe bij wie onze koningin Elizabeth nog heeft gestudeerd. Wie met depressiviteit of stress kampt, doet er bijvoorbeeld goed aan nek en rug open te maken door achterwaarts op bed te liggen met het hoofd voorbij de rand, of op een gymnastiekbal. Zo maak je van je lichaam een boog. Superbelangrijk, want vooroverzitten zorgt voor compressie op de organen, wat ons echt niet gelukkiger maakt. Tot slot: mijn favoriete actiefilm, die ik af en toe herbekijk, is het Zuid-Koreaanse Oldboy, over een man die heel lang opgesloten zit zonder te weten waarom. Wanneer hij plots vrijkomt, gebeurt er, euh van alles waardoor zijn verleden duidelijker wordt – opletten voor spoilers! (lacht) Quentin Tarantino heeft er heel wat inspiratie uit gehaald.

De cultuurtips van Alexander Vantournhout: 'Bij Nils Frahm hoor je geen einde aankomen'

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content