Tijdens de Boekenbeurs praten journalisten van Knack, Knack Weekend en Knack Focus elke dag over hun favoriete boeken op Knack.be. Vandaag: Katrijn Van Bouwel, columniste voor Knack Weekend.
Katrijn Van Bouwel (°1981)
Recentste werk
De muze en het meisje (2016)
Bekend van
Haar improvisatie- en comedytalent en haar columns voor Knack Weekend. Haar romandebuut kreeg een overweldigend onthaal.
Favoriete boek ooit: Kinderen van de Bolderburen (Astrid Lindgren)
Als klein meisje las ik sneller dan ik kon denken. Ik dook in een boek en kwam er als een ander kind weer uit. Vond ik het verhaal maar niets, dan gebruikte ik het als naslagwerk voor nieuwe woorden, grammatica of ritme. Nadat ik het schap van mijn leeftijd uitgelezen had, sloop ik stiekem naar dat van de oudere kinderen.
Het allerdikste boek trok mijn aandacht: Kinderen van de Bolderburen. Een omnibus. Nadat ik even gegiecheld had met het feit dat dat boek een bus was, sleepte ik het mee. De avonturen van Lisa, Lasse, Bosse, Olle, Britta en Anna werden de mijne. Eenvoudige verhaaltjes van Scandinavische plattelandskinderen. Ze gaan naar school, krijgen een nieuwe kamer of bouwen een kamp. Geen wereldschokkende avonturen, maar dingen die ik zelf zou kunnen meemaken, grappig, mooi of lief verteld. De tekeningen vond ik ook prachtig – nog steeds teken ik mijn nostalgische mijmeringen in mijn hoofd in dit soort pentekeningen. Vergeefs ging ik later op zoek naar een eigen editie met die prenten van Ilon Wikland – ik vond er vooralsnog enkel met moderne illustraties, zeer tot mijn spijt.
Dit boek was de rode loper voor het andere werk van Astrid Lindgren. Pippi Langkous, Mio mijn mio, De kinderen van de Kabaalstraat en dat andere boek dat zo belangrijk was als jonge lezer… het eerste waar ik ooit tranen met tuiten bij huilde: De gebroeders Leeuwenhart. Hartverscheurend biggelden de tranen langs mijn wangen bij de laatste paragrafen. Ik was met verstomming geslagen: boeken konden echt alles, van gelukkig maken tot droef stemmen. Het was haast magisch. Toen wist ik: ooit word ik ook schrijfster.
Favoriete boek van de afgelopen vijf jaar: De jonge bruid (Alessandro Baricco)
‘Een ongrijpbaar boek dat tussen formele zinnen en doorvoelde passages een wereld schept die je omwikkelt en meeneemt. Ik nam het boek mee omdat er een schone potloodtekening van een naakt opstaat – niet toevallig het thema van mijn roman. En zo delicaat als de grijswaarden op de cover zijn, zo subtiel en mooi is de inhoud. Vertelperspectieven wisselen elkaar af, en nu en dan heb je het gevoel dat het dat van jou is. Erotisch en erudiet – ideaal voor tussen de lakens.’
Favoriete boekhandel
‘Ik vind het liefst boeken in de kringwinkel. Omdat ze minder kosten dan de boete van de bibliotheek die ik normaliter betaal. En omdat je voorbij je eigen verwachtingen moet duiken.
Want in een normale boekhandel vind je altijd wat je zoekt. Of je laat een bekwame, hulpvaardige literatuurliefhebber – zoals in de onafhankelijke boekhandel – je lectuur suggereren, op basis van je leesvoorkeuren, toevallige steekwoorden of zijn/haar suggestie van de week.
Maar in een kringwinkel staat alles in de war door elkaar. De hypes van een jaar geleden, vergeten schrijvers of klassiekers, die ongelezen door pubers achteloos weggeven worden. Zo ontdekt een mens nog iets, overgeleverd aan zijn eigen instinct. En met een beetje geluk krijg je nog een onbetaalbare herinnering: de opdracht die de schenker aan de vorige eigenaar schreef, een kaartje als bladwijzer, of een bedenking in de marge. Zo wordt het boek bewaarder van verschillende verhalen.’
