Bert Kruismans en Pierre Kroll komen met tweede boek ‘Foert, non di dju II’

“Het is een tweetalig boek en dat is zeer uitzonderlijk in België. Behalve het Staatsblad dan.”

Wie is Pierre Kroll? Bert Kruismans: Pierre is een Franstalige cartoonist en wordt in Wallonië beschouwd als een instituut. Hij werkt al vijftien jaar voor de RTBF en is onder meer gekend van zijn cartoons tijdens het wekelijkse programma, Mise au point, de tegenhanger van De Zevende Dag. Pierre is zowat een combinatie van MAREC en Erik Meynen.

Lachen Vlamingen om dezelfde grappen als Franstaligen? Kruismans: Er is een verschil in stijl. Stand-upcomedy staat in Wallonië nog in zijn kinderschoenen. Je kan het vergelijken met de comedy in Vlaanderen anno 2003. Ondertussen heb je in Brussel wel de Kings of Comedy, een organisatie die de nieuwe generatie Franstalige humoristen een platform biedt. Wat de inhoud betreft zie ik geen verschil. Tijdens mijn voorstellingen merk ik dat Vlamingen en Franstaligen op hetzelfde moment om dezelfde grappen lachen. Dat is voor mij het bewijs dat we iets gemeenschappelijks hebben. Enkel moppen over het koningshuis liggen in het Franstalige landsgedeelte soms iets gevoeliger.

Is ‘Foert, non di dju’ een politiek boek geworden? Kruismans: Het is een bescheiden boekje dat zeker niet het grote overzicht van de Belgische regeringsvorming geeft. Ik denk dat Pierre en ik erin zijn geslaagd om op een ludieke manier een inzicht te brengen in de moeilijke politieke situatie. Met de cartoons van Pierre ligt de drempel sowieso lager maar toch blijf je met politiek bezig. Verschillende scholen hebben me al gecontacteerd om het boekje tijdens de lessen te gebruiken omdat het zo toegankelijk is. Het is bovendien een tweetalig boek en dat is zeer uitzonderlijk in België. Behalve het staatsblad dan.

Onder elke cartoon staat de Nederlandse vertaling. Waren er geen problemen met nuanceverschillen? (zie cartoons boven)Kruismans: Er waren wel een aantal woordspelingen waar we problemen mee hadden. Zo bijvoorbeeld: een cartoon van Bart De Wever met het onderschrift: “Je leur ai dit ‘maintenant je veux la main'” – “Je l’ai eue” vertaald naar “Ik heb hem gezegd ‘Nu wil ik aan de slag’ – “Ik heb hem gehad”. Die discussies maakten het dan ook weer boeiend. We vertaalden we zelfs dt-fouten: het Franse ‘Charles m’a tuer’ vertaalden we naar het Nederlands als “Charles heeft me vermoort”.

Is er veel belangstelling voor het tweede deel van ‘Foert, non di dju’? Kruismans: De aandacht van de pers is groter voor dit deel dan voor ons boek over de eerste 365 dagen van de regeringsonderhandelingen. Ik zat samen met Pierre op Foire du Livre in Brussel. Daar stond men in rijen aan te schuiven voor een handtekening. Pierre is erg bekend in Franstalig België. In dit land kan je beroemd zijn in Wallonië en volslagen onbekend zijn in Vlaanderen.

Op welke cartoon bent u het meest trots? (zie cartoon boven)Kruismans: De cartoon over ‘het nieuwe België’ is voor mij een samenvatting van de hele situatie. Aan weerszijden staan Bart De Wever en Olivier Maingain, twee mensen die ook letterlijk aan de kant zijn gezet. In het midden staan wij, alle Belgen, die samen met de koning de hele soap volgen. En tenslotte de onderhandelaars die het ‘nieuwe’ België voorstellen. De cartoon geeft het resultaat perfect weer…

U maakt in het boek een grapje over het idee om zelf een partij te beginnen, genaamd ‘De Marketen/Les Marchées’. Ooit gedacht om zelf in de politiek te stappen? Kruismans: Ik geraak er minder en minder van overtuigd maar zeg nooit nooit natuurlijk. Er is natuurlijk al aan mijn mouw getrokken en sommigen polsen wel eens maar met wat ik nu doe, bereik ik meer mensen dan moest ik politicus zijn. Politiek is een harde wereld. Je moet met veel mensen samenwerken vooraleer je tot een conclusie komt en dat geduld heb ik niet.

(LK)