‘Als Bo Coolsaet onschuldig zou blijken, dan is er grote schade aangericht’

‘Ik moet Bo Coolsaet niet. En precies dat mag echt niks ter zake doen’, schrijft P.B. Gronda in zijn column.

Ik overweeg een hifi-installatie te kopen met een platenspeler, enkel en alleen om er The Beatles op te kunnen spelen.

We kunnen hieruit afleiden dat de ommekeer definitief is ingezet, en ik helemaal klaar ben om steeds meer een oude man te worden.

Nooit nog van idee veranderend, vastgeroest in de eigen stellingen en wereldvreemd wegens levend in een bubbel en die bubbel zit dan nog eens op een eiland.

Heerlijk.

Als iedereen wat meer in de eigen bubbel zou blijven, het zou voor elk van ons een pak gemakkelijker gaan.

Over oude mannen gesproken, het is me wat met die Bo Coolsaet.

Een man uit de categorie: kwam wel eens in het journaal, je onthoudt die rare naam en natuurlijk dat boek dat Het penseel van de liefde heet. Het penseel van de liefde! Het penseel. Van de liefde!

Hij dus.

Ik zal je even iets verklappen. Als je mij die kop laat zien, en vraagt ‘Verkrachter of niet?’ dan denk ik: de kans is groot van wel.

Een smeerlapke? Yep.

Iemand die ‘voor het onderzoek’ wel eens een handje fout zet of een vinger verkeerd steekt? Zie ik er helemaal in.

Dat witte haar, dat doktersego, het zo zot zijn van zichzelf. In juni verscheen nog een interview met hem in Humo. Dat zat zo vol namedropperij en anekdotiek om zichzelf belangrijk te maken dat ik het tot op heden nog weet.

Kortom, als ik die aantijgingen hoor, dan denk ik: hij zal het godverdomme wel gedaan hebben. Weet ik waar het precies over gaat? Nee. Vrouwen hebben dingen gezegd en ik heb in enkele seconden tijd beslist dat ik ze zou geloven en dat Bo Coolsaet er maar ’s aan moet. Had ik al vermeld dat hij een boek schreef en dat Het penseel van de liefde noemde?

Precies om bovenstaande reden zouden media veel omzichtiger moeten omspringen met hun taal wanneer ze dit soort nieuws brengen. In heel wat kranten stond: ‘Bo Coolsaet voor rechter wegens verkrachting’.

Het plompe geluid buiten op de koer dat je hoorde, was het neerdonderen van nuance en vermoeden van onschuld.

Ik moet de man niet. En precies dat mag echt niks ter zake doen in dit soort zaken. Ik dacht dat de lessen intussen wel getrokken waren, maar blijkbaar is het aantal stappen van beschuldiging tot veroordeling nog altijd exact nul.

Een correcte titel zou dus geweest zijn: ‘Bo Coolsaet beschuldigd van verkrachting’ of ‘Coolsaet voor rechter na beschuldiging verkrachting’.

Om mensen zoals ik, die de man maar een raar penseel vinden, geen kans te geven om het proces al even te maken.

Dit soort zaken gaat over levens breken of niet. Als de man onschuldig zou blijken, dan is er grote schade aangericht. Als hij wel schuldig is, dan moet hij volgens mij extra zwaar bestraft worden omdat hij dan zijn positie van geneesheer en publieke spreker inzake seksualiteit op meer dan cynische wijze onwaardig zou zijn gebleken.

Ook lijkt het mij voor de kranten een prima idee om eens extra aandacht te besteden aan wat er na zo’n uitspraak gebeurt, in de plaats van ervoor. Worden er coherente straffen uitgesproken en worden die ook opgevolgd, bijvoorbeeld. Maar dat is slechts de mening van een oude man.