De Vlaamse dichter, vertaler en dagboekschrijver Leonard Nolens is vrijdagavond overleden op 78-jarige leeftijd. Dat heeft zijn familie zaterdag gemeld aan Belga. Nolens was al een tijdje ziek.
Leonard Nolens werd op 11 april 1947 geboren in het Limburgse Bree en studeerde vertaler-tolk in Antwerpen, waar hij na zijn studies bleef wonen. Hij werkte als vertaler, voornamelijk van werk uit het Frans, Duits en Italiaans, en was van 1969 tot 1973 redacteur van het experimentele literair-culturele tijdschrift Labris. In 1969 debuteerde hij met de bundel ‘Orpheushanden’, maar zijn echte doorbraak kwam in 1975 met ‘Twee vormen van zwijgen’.
Nolens groeide uit tot een van de meest geprezen schrijvers van de naoorlogse periode in Vlaanderen en bij uitbreiding van het Nederlandse taalgebied. Zijn poëzie is vertaald in tien talen, waaronder het Duits, Frans, Afrikaans, Hongaars en Zweeds.
Nolens viel tijdens zijn lange carrière meermaals in de prijzen. In 1997 kreeg hij bijvoorbeeld de Constantijn Huygensprijs voor zijn gehele oeuvre en in 2008 werd hij beloond met de VSB Poëzieprijs voor zijn bundel Bres (2007).
In 2012 ontving Nolens uit handen van de Nederlandse koningin Beatrix de prestigieuze Prijs der Nederlandse Letteren. In haar rapport noemde de jury Nolens een uitzonderlijk dichter, omdat hij het onderscheid tussen werkelijkheid en literatuur kan doen vervagen. ‘Aan zijn poëtica ligt het geloof ten grondslag dat werkelijkheid en schrijven een eenheid vormen, in die zin dat het schrijven van meet af aan deel uitmaakt van de werkelijkheid’, luidde het.
Nolgens werd ook verschillende keren genoemd als kanshebber voor de Nobelprijs Literatuur. In 2018 kreeg hij als eerste dichter ooit een eredoctoraat aan de UGent.