‘We willen ons niet hardnekkig vastklampen aan een succesformule.’ En dus pakt Stake, voorheen Steak Number Eight, uit met een nieuwe naam en een nieuwe sound. Wij zochten hen op in de studio.
- Locatie Number Nine Studios, Gent
- Opnameduur 5 weken, 15 uur per dag
- Producer Stéphane Misseghers
- Release en titel nog geen
Steak Number Eight is dood, leve Stake. De (post)metalband met vijftien jaar op de teller vierde zijn transformatie al met twee afscheidsshows die in een mum van tijd waren uitverkocht. Met een nieuwe plaat halen de West-Vlaamse twintigers de suikerbonen pas écht boven.
Frontman Brent Vanneste, tevens schrijver van weerberichtjingles en Ensor-winnaar: ‘Die naamsverandering lijkt misschien iets kleins, maar voor ons is ze bepalend om te blijven groeien. Op muzikaal en persoonlijk vlak.’
Steak Number Eight verwees naar Vannestes broer, die een tijdje na de oprichting van de band stierf. ‘Daardoor was die naam zeer beladen. Het stompte me op den duur af dat ik het in interviews telkens weer moest oprakelen. Ik en de rest van de band hebben zijn dood, die ooit zo bepalend was voor de introspectieve sound van Steak, nu een plaats kunnen geven. Dat was al te horen op Kosmokoma, de laatste Steak Number Eight-plaat. Die klonk een pak weidser, wereldser ook.’
‘Vroeger hakte ik de meeste knopen door. Gaandeweg is Steak een groepsgebeuren geworden. En dat zal zich verderzetten op het debuut van Stake. We zijn de studio ingetrokken met nummers die maar voor de helft waren afgewerkt, om zo meer in het moment te raken. Daardoor zijn er soms vijf versies van een nummer. Aan Jesse (Surmont, bas), Cis (Deman, gitaar) en Joris (Casier, drums) geeft het dan weer meer ruimte. Het was een bewuste keuze om zo te werken, en we konden die alleen maken als Stake.’
Zal Stake dan helemaal anders klinken dan Steak? ‘Nineties, zo omschrijft onze producer Stéphane Misseghers onze nieuwe sound weleens. Ik haalde er wat elektronica bij. En na de opnames gaan we niet meer veel veranderen.’
‘Minder vaag: Stake blijft boos, blijft een uitlaatklep voor frustraties, maar we willen ons niet hardnekkig vastklampen aan een succesformule om dan over tien jaar te merken dat we vastgeroest zijn.’
