‘De hiphopbanger in de trailer voor Gladiator 2 gaf me bijna zin om zo’n suffe film te gaan kijken’

Tobias Cobbaert schrijft wekelijks over wat hem wakker houdt. Of net niet.

Later dit jaar verschijnt Gladiator 2, het vervolg op Ridley Scotts filmklassieker uit 2000. Onlangs werd een trailer gelost, en mensen zijn er niet blij mee. De reden? Tijdens de laatste minuut is het nummer No Church in the Wild van Jay-Z, Kanye West en Frank Ocean te horen. Blijkbaar vindt men het not done om een hiphopnummer onder beelden van een historisch epos te monteren.

Zelf heb ik er ook problemen mee, maar om heel andere redenen.

Ik zal er weer geen vrienden mee maken, maar ik vond de eerste Gladiator een ongelooflijk suffe film. Het is het soort film dat barst van de romantische nostalgie naar een heldhaftig verleden waarvan ik blij ben dat ik het niet heb meegemaakt (en dat, als we eerlijk zijn, waarschijnlijk nooit heeft bestaan). Voeg daar de ultraklassieke regie en het pompeuze sfeertje aan toe, en je hebt een film die gemaakt is om Oscars binnen te rijven en mij in slaap te wiegen.

No Church in the Wild vind ik dan weer een steengoed nummer. Een soundtrack vol met zulke bangers is exact wat Gladiator 2 zou kunnen gebruiken om een veel plezantere film te worden. Alleen weet ik maar al te goed dat dat nooit gaat gebeuren, en dat we in plaats daarvan weer melig, bombastisch gejengel zoals dat van Hans Zimmer in de eerste film te verduren zullen krijgen.

Dat is de reden waarom ik zo weinig mogelijk naar trailers kijk. Om mij naar een film te laten kijken, moeten er ofwel namen aan verbonden zijn die ik vertrouw, ofwel moeten mensen wier smaak ik respecteer er enthousiast over zijn. Wanneer in de cinema een trailer wordt getoond voor een film die ik wil zien, probeer ik zelfs aandachtig naar mijn gsm te kijken om er niets van op te vangen.

Want trailers geven bijna nooit een juist beeld van hoe een film zal zijn. Ofwel verklappen ze de beste momenten al, waardoor je in de cinema naar de opvulling tussen de reeds bekende hoogtepunten zit te kijken. Ofwel pompen ze er een andere soundtrack onder die totaal niet strookt met de sfeer van het eigenlijke werk. Uiteindelijk zijn trailers ook maar reclamefilmpjes die je een ticket proberen te verkopen, geen op zichzelf staande kunstwerkjes die je op een authentieke manier voor de volledige film klaarstomen.

De trailer voor Gladiator 2 is weer een perfecte bevestiging van mijn mening hierover. Dankzij No Church in the Wild hadden ze me bijna enthousiast gemaakt voor een film waarvan ik nu al weet dat ik er niets aan ga vinden.