In première: Philemon ervaart zijn eigen ‘Groundhog Day’ in ‘Gone To Waste’

© Lars Duchateau
Tobias Cobbaert

Philemon ging door een burnout en vond daarin net productiviteit. Met Gone To Waste schrijft hij niet alleen zijn gevoelens van zich af, maar presenteert hij ineens de eerste single van zijn debuutalbum

‘What if there’s no tomorrow? There wasn’t one today.’ Deze woorden van Bill Murray in Groundhog Day, de film waarin hij telkens dezelfde dag opnieuw beleeft, raakten een gevoelige snaar bij Philemon. Ook hij had enkele jaren geleden het gevoel dat hij ter plekke bleef trappelen. Niet zo letterlijk als in de film, maar door een beginnende burnout. ‘Elke dag leek het alsof ik cirkels aan het lopen was, alsof ik totaal verkeerde levenskeuzes maakte.

Voor een deel ontstonden die emoties omdat de singer-songwriter de magische leeftijd van dertig bereikte. ‘Op zich is dat niet overdreven oud, he? Maar toen begon ik te denken hoe The Beatles rond die leeftijd uit elkaar gingen en toen al de wereld veranderd hadden. Over het algemeen is dertig misschien niet heel oud, maar als startende muzikant voelt het wel zo. Dan begin je in een negatieve spiraal te denken: gaat het wel nog lukken? Moet ik hier wel nog voor gaan? Ondertussen kan ik die gedachten gelukkig beter rationaliseren. Doorbreken en op Werchter staan zou tof zijn, maar het is geen noodzaak meer. Ik heb geleerd om voor mezelf te schrijven om mijn gevoelens te verwerken. Succes of niet, dat is bijzaak geworden.

Verloren jaren

Die afgeschreven gevoelens kregen de vorm van Gone To Waste, een single waarin Philemon de uitspraak van Bill Murray verwerkt. In de strofes stelt Philemon nog enkele andere wanhopige vragen als ‘what if there’s only shadow?’ Hij verzekert ons dat we ons ondertussen geen zorgen meer over hem moeten maken. ‘Ik heb het nummer al een tijdje geleden geschreven, toen ik dieper zat dan nu. Op dat moment zat ik creatief ook eventjes vast, maar door met die burnout te kampen kreeg ik het gevoel dat ik wel moest schrijven om dat een plaats te geven. Ik wil niet het clichébeeld bevestigen dat een kunstenaar moet afzien, maar die moeilijke periode heeft me wel geholpen om weer op natuurlijke manier nummers te schrijven.’

In die zin voelt de uitroep ‘all these years have gone to waste’ uit het refrein nogal contradictorisch. Gone To Waste is immers de eerste single van Philemons debuutalbum, het bewijs dat de afgelopen jaren wel degelijk productief zijn gebruikt. ‘Eigenlijk heb ik mijn debuutalbum lang uitgesteld. Ik vond dat altijd een eng idee, het voelde alsof zo’n langspeler perfect moest zijn. Maar nu is het allemaal een beetje per ongeluk ontstaan. Samen met Gone To Waste schreef ik nog twee nummers die ik eerst samen als ep ging uitbrengen. Maar plots vloeiden er nog drie uit. En dan nog drie. Voor ik het wist had ik een volledige plaat. Doordat het allemaal zo ongeforceerd gebeurde, heb ik dat proces veel makkelijker kunnen aanvaarden. Nu maak ik met mijn producer regelmatig de grap dat we er misschien een dubbelalbum van moeten maken. (lacht)

De maskers afzetten

Bij Gone To Waste hoort ook een videoclip, geschoten op een digitale camera uit 2007. Niet omdat die toevallig nog op zolder lag, maar om een bewust gekozen esthetiek naar voren te brengen. ‘Ik hou van het lofi-aspect. Het doet me denken aan de jaren negentig, toen songs vaak tot de essentie beperkt bleven, zonder veel effectjes errond. Om diezelfde reden ben ik bijvoorbeeld grote fan van Elliott Smith. Ik vond het leuk om mezelf de beperking op te leggen door zo’n goedkoop cameraatje waarbij je weinig met belichting en zo kan spelen, om dan toch iets leuk te proberen verzinnen.

In de video zien we hoe Philemon zichzelf laagje per laagje uitwist. Een cynicus kan er een deprimerende boodschap in zien: op het einde blijft er niets meer over, alsof de zanger zijn innerlijke leegheid ontbloot. Zelf ziet de artiest het echter positiever. ‘Voor mij was het een manier om de maskers af te zetten. Door alle laagjes weg te wrijven, kom ik uiteindelijk tot de puurste vorm van mezelf. Het is een vorm van bevrijding.’

Hoe die bevrijding klinkt, kun je hieronder zelf beluisteren.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content