Perfect voor een nachtje potsierlijk griezelen: The Mummy, gotische terreur in delirante Technicolor over een op wraak beluste mummie uit het oude Egypte die terreur zaait in het Engeland van 1898.
Het Britse Hammer Films was van de late jaren vijftig tot de jaren zeventig hét horrorfilmhuis van vertrouwen. Hammer grabbelde graag in de ton met iconische monsterfiguren van de Universal-studio. Na Frankenstein en Dracula kreeg zo ook The Mummy een remake. Het resultaat: gotische terreur in delirante Technicolor over een op wraak beluste mummie uit het oude Egypte die in het Engeland van 1898 terreur zaait nadat Britse archeologen hem tot leven hebben gewekt tijdens de opgravingswerken van het graf van zijn geliefde, prinses Ananka.
Als één man verantwoordelijk is voor de Hammer-stijl is het wel Terence Fisher -hij regisseerde eenentwintig films voor de populaire studio. Die stijl kun je vandaag omschrijven als weinig gedurfd, een tikje didactisch en op het gebied van huiver en gore zelfs wat tam. Toch was wat Hammer en Fisher in die tijd deden ongekend voor het genre: Fisher krikte het niveau van de expliciete horror op, maakte de monsters uit de zwart-witcatalogus van Universal een stuk agressiever en gemener en hij introduceerde ze- als lugubere tegenhangers van het extatische formalisme van Powell en Pressburger -in het rijk van Technicolor.
Dat het oude Egypte, de graftempel van Karnak en een zompig meertje op het Engelse platteland er volledig fake uitzien, hoort bij de kitscherige bekoring van de volledig in studio opgenomen Hammer-films. Ondanks het beperkte budget hebben ze wel altijd een weelderige look. Dat versterkt ook de surreële charme van The Mummy.
Ook de cast draagt bij aan het kijkplezier. Peter Cushing, de gentleman van de Britse horror, speelt de archeo loog die zijn vader na de expeditie in Egypte gek heeft zien worden en nu moet vrezen voor zijn eigen leven en dat van zijn vrouw (Yvonne Furneaux, het jaar daarop de geliefde van Marcello Mastroianni in La dolce vita). Maar dé aantrekkingspool van deze update is uiteraard die andere Hammer-grootheid Christopher Lee, in de rol van de mummie – in het origineel uit 1932 vertolkt door Boris Karloff. Lees gezicht zit achter vuile zwachtels verborgen en hij stapt als een automaat, maar de vonken spatten van het scherm in die ene scène waarin hij herinnerd wordt aan prinses Ananka, zijn liefje van weleer. (L.J.)
