‘Vlaanderen heeft dringend zijn eigen John Oliver nodig’

De alomtegenwoordigheid van politici in onze praatprogramma’s kan wel wat tegengewicht gebruiken. Jasper Van Loy, redacteur voor KnackFocus.be, hoopt dat een Vlaamse Last Week Tonight zich snel aanmeldt: ‘Wie in zijn spreekwoordelijke mooiste pak kan aanschuiven bij Gert Verhulst, moet ook even vlot in zijn hemd kunnen worden gezet.’

‘Jimmy Fallon Was on Top of the World. Then Came Trump’, kopt The New York Times boven een meer dan lezenswaardig interview met de Amerikaanse talkshowhost. Liefhebbers van de betere laatavond-tv weten dan meteen waar het over gaat. Tijdens de verkiezingscampagne haalde Fallon de huidige president van de VS naar zijn studio voor een interview. De meest gedurfde vraag in dat gesprek? Of Fallon het haar van The Donald door elkaar mocht halen. En het mocht.

De komiek kreeg na de show bakken kritiek – terecht, vindt hij nu zelf – en zag de kijkcijfers van zijn programma kelderen ten voordele van dat van de immer scherpe Stephen Colbert. Een wijze les voor veel televisiemakers, ook in Vlaanderen, het land waar politiek op tv momenteel enkel werkt in de vorm van een drieminutenbabbel met Gert Verhulst of James Cooke.

Zelf begrijp ik best dat mensen willen weten wie nu eigenlijk die persoon is op wie ze stemmen. Je kiest nu eenmaal voor mensen van vlees en bloed, niet voor een droge lijst programmapunten.

Maar, zoals Stavros Kelepouris even geleden op Knack.be schreef: ‘Politici in gescripte entertainmenttelevisie, die zijn er niet om over beleid te praten maar om zo sympathiek mogelijk over te komen.’ Er is niks vies aan goed gemaakt entertainment, maar dan moet er een evenwicht zijn en dus ruimte om politici en hun beleid kritisch te benaderen.

Er zijn Terzake en De zevende dag, maar gortdroge debatprogramma’s op respectievelijk kleine zenders en vreselijke uitzenduren zijn geen afdoende tegengewicht voor getelefoneerd en geestig gepalaver in primetime. Toegegeven, De zevende dag zit qua kijkcijfers in dezelfde grootteorde als Gert Late Night – 217.000 versus 232.858 kijkers voor de laatste afleveringen van beide shows – maar op sociale media staat dat laatste programma veel en veel sterker.

Politici en hun beleid entertainend neerhalen, dat moeten we wat vaker doen in dit land. Wie de gelegenheid krijgt om in zijn spreekwoordelijke mooiste pak aan te schuiven bij Gert Verhulst, moet ook even vlot in zijn hemd kunnen worden gezet.

Wie in Vlaanderen satire zoekt, vindt al snel De ideale wereld. Topprogramma, maar het is vaak scherper voor de inwoners van Tienen dan voor onze politici. Die zijn ook bij Otto-Jan Ham trouwens van harte welkom voor hapklare gesprekjes over de actualiteit van de dag. Daar komt ook nog de stiefmoederlijke behandeling bij die het programma krijgt, enkel maar te bekijken als er nergens tegen een bal wordt getrapt.

We hebben dus iets anders nodig tegen de eindeloze plejade van mensen achter de politici. Een programma dat écht diep ingaat op de actualiteit en op basis daarvan scherpe grappen vertelt. Een show die mensen in beweging zet, die de what the fuck die in ieder van ons zit terug over de tongen laat rollen. Een Vlaamse Last Week Tonight, Late Show with Steven Colbert of Real Time with Bill Maher.

Zo’n programma heeft een grotere potentiële impact dan eender welk nieuwsmedium. John Oliver liet de website van het Amerikaanse federale communicatieagentschap crashen na een item over netneutraliteit. De progressieve Trevor Noah – al kan zo’n programma evengoed van de rechterzijde komen – nam in deze gepolariseerde loopgraventijden een straf interview af van het conservatieve fenomeen Tomi Lahren. Wat dichter bij huis leerde Arjen Lubach heel Nederland waar handelsverdragen TTIP en CETA over gaan en scoorde hij een wereldwijde viral met zijn ‘America First, The Netherlands Second’-filmpje.

Om zo’n succesverhaal ook in Vlaanderen te vertellen, zie ik meer dan voldoende kandidaten. Denk aan hoe heerlijk het zou zijn om elke week een halfuur te kijken naar een razende Michael Van Peel in pak die zich in puntgave grappen, misschien wel mee geschreven door Nigel Williams, Jelle De Beule, Jeroen Leenders en Joost Vandecasteele, opwindt over de lonen van parlementsleden en de tweets van jongerenvoorzitters.

Het enige dat zo’n programma nodig heeft, is een zender die de ballen heeft om het in primetime uit te zenden. Zondagavond, zo weten we van John Oliver en Arjen Lubach, is het perfecte moment. Een stevig potje beuken op loze beloftes en achterkamertjespolitiek, met oog voor onderwerpen die anders geen aandacht zouden krijgen en ondersteund door een gedreven team onderzoeksjournalisten.

En de dag erna Gert Late Night, waar dan iedereen voor mijn part weer mag gaan joggen, taart eten en babbelen met James Cooke.