‘Philippe Geubels is een natuurmens’

In het nieuwe VIER-programma ‘Dr. Livingstone’ doorkruist Philippe Geubels Afrika om onderweg Martin Heylen te treffen. Gesprek met regisseur Mathias De Neve, toeverlaat van de komiek tijdens die onwaarschijnlijke trip.

Dr. Livingstone Woensdag 28/11, 21.15 – VIER

Philippe Geubels, de komiek voor wie een bord spaghetti al exotisch is, doorkruiste vanuit Caïro de noordelijke helft van Afrika om in het midden, waar Stanley en Livingstone elkaar ontmoetten, reisvogel Martin Heylen te treffen, die uit Kaapstad komt. Onervaren toerist Geubels kon tijdens die onwaarschijnlijke trip terugvallen op regisseur, steun en toeverlaat Mathias De Neve.

‘Ik heb Philippe leren kennen tijdens een programmatest’, aldus De Neve, die bij Woestijnvis eerder al meewerkte aan God en klein Pierke, Man bijt hond en Basta, zichzelf. ‘Het klikte tussen ons en toen kreeg Philippe de vraag om mee te doen met Dr. Livingstone. Martin Heylen was daarvoor op zoek naar zijn tegenpool en op het vlak van reizen kwam Philippe daarvoor helemaal in aanmerking. Hij is, op enkele typische vakanties binnen Europa na, nooit op reis geweest. De bedoeling was wel dat Philippe iemand meekreeg op wie hij kon terugvallen. Omdat het tussen ons klikte en ik ervaring had met soortgelijke programma’s, ben ik dat geworden.’

Zag Geubels een trip door Afrika meteen zitten? Mathias De Neve: Hij heeft natuurlijk getwijfeld maar zo’n reis door al die tot de verbeelding sprekende landen – Egypte, Soedan, Ethiopië, Kenia, Tanzania… – met de bedoeling Martin te ontmoeten in Ujiji, de plek waar ontdekkingsreiziger Stanley de vermiste Dr. Livingstone terugvond. Philippe dacht dat hij er achteraf spijt van zou krijgen als hij deze kans liet liggen, dus koos hij voor het avontuur.

Hoe heeft hij zich voorbereid? De Neve: Door vooraf zo weinig mogelijk te weten te komen. (lacht) Philippe wilde onbevooroordeeld naar Afrika afreizen, en zichzelf vooraf niet banger maken dan nodig. Uiteindelijk hebben we in Egypte nog het geluk bij een ongeluk gehad dat het net presidentsverkiezingen waren toen wij er kwamen opnemen. Het land was heel rumoerig en omdat het regime er als de dood voor was dat ons iets zou overkomen, vergezelden ons, naast onze gids, ook nog eens een overheidsfunctionaris én een met geweer gewapende veiligheidsagent. Die omstandigheden bleken ideaal voor Philippe om te acclimatiseren, en toen we vervolgens met de ferry als enige blanken Soedan binnenvoeren, wisten we: nu begint het echt.

Hoe zat het voordien met jouw reiservaring? De Neve: In feite was die even beperkt als die van Philippe. Gelukkig hadden we een camerateam met Afrika-ervaring mee: Lou Berghmans en Björn Debergh. En onze onervarenheid schiep een band tussen mij en Philippe. Ik was niet alleen zijn steun en toeverlaat, het werkte in beide richtingen. Zo ben ik bijvoorbeeld bang van slangen maar Philippe, die er vroeger zelf heeft gehouden, wist mij telkens gerust te stellen. Vooraf klikte het tussen ons, maar in Afrika zijn we echte vrienden geworden.

Is Philippe zelf vaak bang geweest? De Neve: Vooraf zijn we ten rade gegaan bij een dokter van het Tropisch Instituut. Daar heeft Philippe, niet onterecht, een heilige schrik voor malaria aan overgehouden. Hij joeg er in Afrika aan de lopende band busjes muggenwerende spray door. En altijd had hij alcoholgel bij om zijn handen te ontsmetten. Een ander probleem voor Philippe was de warmte – daar kan hij niet tegen – en de angst om zijn rugzak te verliezen. Dat was zijn persoonlijke houvast. Was hij die rugzak kwijtgeraakt, dan was de reis ongetwijfeld afgelopen. Je zult hem er vaak mee in beeld zien.

Een scheermesje zat niet in die rugzak? De Neve: Ik heb er zelf bij Philippe op aangedrongen dat hij zich niet zou scheren, en het resultaat mocht gezien worden. (lacht) Onderweg vroeg Philippe wel eens of zijn haar en baard er echt niet weer af mocht. Al was hij er uiteindelijk toch niet zo happig om op zich in Afrika te scheren. Stel dat een wondje zou ontsteken…

Is Dr. Livingstone meer een reis- dan een raceprogramma, zoals pakweg Peking Express? De Neve: Het raceaspect zat ‘m enkel in de productie, 35 draaidagen is heel krap om door een half continent te reizen. Voor het reisverhaal hebben we de gebruikelijke werkwijze van Martin gehanteerd: geen ontmoetingen vooraf regelen maar spontaan afwachten wie ons pad zou kruisen.

Hoe ging dat met een grapjas als Geubels in Afrika? De Neve: Wonderwel, ik had tijdens de testreis in Engeland al gemerkt dat Philippe heel vlot contact legt met mensen. En dat was in Afrika niet anders. Dat was wel even afwachten, want de cultuur verschilt er toch sterk van de onze. Mensen communiceren er veel heftiger, met roepen en veel handgebaren. Soms denk je dat ze ruzie maken, maar nee. Philippe had altijd een geweldige binnenkomer: zijn gulle lach. Lachen wordt in alle culturen als positief ervaren. Philippe is trouwens een heel empathische mens. Je zou het misschien niet verwachten van iemand die op tv altijd grappen afvuurt, maar hij kan heel goed naar mensen luisteren. Dat levert heel wat mooie momenten op in Dr. Livingstone.

Gaan we nog opkijken van de anders zo cynische Geubels? De Neve: Absoluut. Zo is hij een natuurmens en een dierenliefhebber. In Kenia zijn we op safari gegaan en was hij haast niet in de auto te houden. Hij wilde de natuur in zich opnemen. ‘Je moet mij niet filmen, kijk naar die dieren’, wees hij de cameraman de hele tijd op tijgers en olifanten. Philippe is zichzelf ook tegengekomen in Afrika, zoals elke westerling die voor het eerst geconfronteerd wordt met armoede. Hier in ons land scheert hij hoge toppen maar in Afrika vroeg hij zich af: wat voor waarde heeft zoiets als populariteit? (HVG)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content