Kunst op de hoes

Stripauteur Brecht Evens, net nog gelauwerd met de Prix de l’Audace op het Festival van Angoulême, tekende letterlijk voor de hoes van Paint The Town Rad, het debuutalbum van The Galacticos. Het is lang niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. Dit zijn vijf van zijn meest illustere voorgangers.

Guy Peellaert
Niemand doet beter dan deze lange tijd miskende Belgische kunstenaar. Zijn baanbrekende erotische popartstrip Pravda, La Survireuse (1968) en zijn magnum opus Rock Dreams (1973) inspireerden tezelfdertijd The Rolling Stones én David Bowie om aan Guy Peellaert een hoesontwerp te vragen voor respectievelijk It’s Only Rock ’n Roll en Diamond Dogs (1974). Mick Jagger en co lieten achteraf wel zonder zijn toestemming een op de trappen gedrapeerd slipje uit zijn illustratie weghalen, terwijl Bowie hem beleefd om een iets kuisere remake vroeg – de penis van de hond was namelijk te goed zichtbaar.

Ever Meulen
De naam van stripauteur en graficus Ever Meulen is niet alleen onlosmakelijk verbonden met Humo, Oor en The New Yorker, maar ook met Belgische bands als Telex, The Employees en Raymond van het Groenewoud, voor wie hij de hoezen ontwierp van singles en albums als – in respectieve volgorde – Neurovison (1980), Pick It Up (1980) en Chachacha (1981). Een tekening van hem prijkt zelfs op een album van Guns N’ Roses – zij het dan de niet-erkende bootleg Nice Boys.

Kamagurka
Een met één witte trek getrokken profielportret van Raymond op Nooit Meer Drinken (1977) en een hond voor een microfoonstandaard op Kamiel in België (1979) waren de eerste bijdragen van een toen nog relatief onbekende Kamagurka aan het oeuvre van Raymond van het Groenewoud. Later volgde nog een mini-Raymond in een mega-éénzit op het artwork van Intiem (1988). Als wederdienst producete Raymond muziek van Kamugarka en de Vlaamse Primitieven, zoals het album Waar de lampen in de klinken blinken (1982).

Jan Bosschaert
Dat Pitti Polak (Silly Coincidence, 1992) op het cv van Jan Bosschaert prijkt bij het onderdeel albumhoezen mag niet verbazen: de tekenaar van de Sam-reeks en illustrator van de affiches van Saint Amour heeft een voorliefde voor vrouwenportretten. Ook garagerockers Paranoiacs (Bananas, 1989), curiosum Plastic Bertrand (Pix, 1989) en folkzanger Jan De Wilde (Jan De Wilde & Prima La Musica, 1992) deden een beroep op zijn kunsten.

Kris Verwimp
Een buitenbeentje om af te sluiten. Kris Verwimp begon zijn carrière als striptekenaar met Odoric 1: De Wal des Doods (1996), maar daar bleef het bij. Sindsdien verwierf hij wereldfaam als ontwerper van een groot aantal metalhoezen, zoals – we hebben het ook maar van horen zeggen – de klassieker Stigmata (1998) van de Zweedse melodische deathmetalband Arch Enemy.

Karel Degraeve

Andere suggesties? Laat het weten op knackfocus.be