De wegwerpcultuur viert hoogtij bij festivalgangers

In ons kleine landje hebben we talloze festivals, voor elk wat wils. Mensen komen van over heel de wereld om te genieten van ons ruim aanbod aan liveoptredens en goede sfeer. Voor Bahram (22) betekende deze zomer geen festivals. Zijn bankrekening liet het jammer genoeg niet toe dit jaar. Dat wil echter niet zeggen dat hij geen originele manier heeft gevonden om een graantje mee te pikken…

Het begon allemaal enkele jaren geleden. Ik woon niet zo ver van Werchter en sinds mijn veertiende was ik niet weg te slaan uit de buurt als het festival van Rock Werchter er plaatsvond. Het was onze manier om ons na het schooljaar eens goed te laten gaan. We kochten een campingticket en probeerden al eens in te breken op de weide. Een spannend spel, dat mij een beetje doet denken aan vlaggenroof of capture the flag. Het is ons ook bijna elk jaar gelukt.

Twee jaar geleden kwam hieraan abrupt een einde. Met de invoering van de elektronische chip werden onze kansen opeens tot niets herleid. Gedaan met de pret, zullen jullie denken. Niets is echter minder waar! We hadden een gewoonte opgebouwd waarbij we elke maandag, als het festival gedaan was, langer bleven op de camping om die dan volledig leeg te plunderen. Het is echt absurd hoeveel mensen achterlaten (en kapotmaken) op een paar dagen tijd.

Ook dit jaar besloten we onze kans te wagen. Vrienden van mij gingen langs de campings van Graspop en Rock Werchter. Ze kwamen terug met ongeveer 150 liter bier en sterke drank, frisdrank, stoeltjes, tenten, campingvuurtjes,… Ik besloot om samen met drie vrienden onze kans te wagen na het eerste weekend van Tomorrowland.

10 uur: plundertijd

We kwamen aan rond 10 uur in de ochtend en zagen dat een stroom mensen de camping aan het verlaten is. Een ideaal moment om te plunderen. Toen we aan de ingang van de camping kwamen, zagen we echter dat we een bandje nodig hadden om de camping te mogen betreden. De posten waren evenwel onderbemand en naast de uitgang van de camping waar volop mensen uitwandelen, was één ingang waar twee tieners zaten om bandjes te scannen.

We vroegen of we de camping op mochten om een vriend te gaan helpen zijn spullen naar de auto te brengen. Het antwoord was jammer genoeg negatief. Ernaast waren echter ingangen die gesloten waren door hekken. We besloten langs één van de gesloten poorten binnen te glippen. De ketting die er rond hing, was duidelijk los en we wandelden zonder problemen de camping op. Niemand floot ons terug en met een lichte adrenaline-opstoot begonnen we aan ons avontuur.

Honderden tenten

Het verbaast mij telkens weer hoeveel spullen mensen weggooien omdat ze te lui zijn om ze terug mee te nemen. Er stonden honderden kapotte en nog bruikbare tenten met daarrond bergen afval en spullen. We begonnen met elke lege tent en de plek errond te controleren op spullen die ons interessant leken om mee te nemen. Ik begon met een leuke luchtmatras voor in de vijver en een campingstoeltje, dat ik uiteindelijk achterliet om meer spullen te kunnen dragen.

Samen met een vriend stak ik volle blikjes bier in winkeltassen. Na een uur was de zak bijna vol – ik kon het gewicht niet meer dragen! Ik besloot om al het goedkoop bier achter te laten en te vervangen door Jupiler en Maes.

Na een goede vier uur rondstruinen op de camping had iedereen genoeg spullen. We hadden een hele toer gedaan en ik vond het spijtig dat ik niet meer armen had om spullen te dragen. Toen we vlak bij de uitgang van de camping nog wat in tenten aan het kijken waren kwam er een vrijwilliger ons vriendelijk verzoeken om de camping te verlaten. We verzekerden hem dat we zo gingen vertrekken, maar niet alvorens hem enkele vragen te stellen. Het was zijn eerste jaar als vrijwilliger, en hij vond het duidelijk een leuke ervaring.

Ik vroeg hem dan ook wat hij ervan vind dat festivalgangers zoveel spullen achterlaten. “Ik vind het echt ongelofelijk hoeveel de mensen soms achterlaten. We mogen wel wat meenemen als we spullen vinden die nog bruikbaar zijn voor de vrijwilligers, maar voor onszelf mogen we niets meenemen en dat vind ik wel jammer. Het meest schokkende vind ik dat de festivalgangers zoveel campingmateriaal achterlaten. Die spullen zijn vaak het duurste en je vindt er hier ongelofelijk veel van die nog perfect bruikbaar zijn. Tenten, campingstoeltjes, luchtmatrassen, campingvuurtjes, slaapzakken zijn nog maar enkele voorbeelden van materialen die worden achtergelaten”, verzuchte hij.

De buit

Na aankomst thuis bekeken we onze buit en het was opnieuw de moeite. 65 blikjes Jupiler, 17 blikjes Maes, 4 blikjes Stella Artois, 3 blikjes bruine Leffe, een volle fles rum, een volle fles vodka en een vol vat Beck’s van 5 liter. Daarbovenop hebben we nog enkele tenten en slaapzakken, een paar gummi laarzen, een luchtmatras, een nieuwe reistas, 8 aanmaakblokken en nog wat kleine spulletjes.

Op sommige momenten vond ik het jammer dat we niet alle items mee konden nemen , maar ik ben blij dat we toch heel wat spullen hebben kunnen redden van de container.(StampMedia – Bahram Maaruf)