Run The Jewels in de AB: dé hiphopshow van het voorjaar

Het Amerikaanse hiphopduo Run The Jewels zakte voor het eerst af naar ons Belgenland, en dat zullen ze in Brussel geweten hebben. De beats en het stuiterende publiek deden de vloer van de AB daveren. En Killer Mike en El-P hadden nog iets zinnigs te rappen ook.

Rug aan rug stonden Jaime ‘El-P’ Meline en Michael ‘Killer Mike’ Render toen We Are The Champions van Queen bij wijze van intro door de boxen galmde. Ze bestudeerden hun publiek, als leeuwen hun prooi. Het getuigt van een zekere arrogantie om zo je eerste Belgische optreden ooit aan te vatten, maar voor Run The Jewels was het eerder een statement: hou je vast voor een motherfucking wéreldse show.

Bier, zweet en adrenaline

Het duo vatte het concert aan met nieuw werk: Talk To Me en Legend Has It van hun jongste album RTJ3, het fenomenale derde RTJ-luik dat ze op kerstdag vorig jaar gratis online zwierden. De eerste beat viel in en de zaal ontplofte al. T-shirts vlogen uit, moshpits werden ingezet. De geur van bier, zweet en adrenaline vulde algauw de zaal. En dat tijdens twee van de ’tragere’ nummers.

Killer Mike en El-P hebben hard gewerkt om die uitzinnige respons te verdienen. Solo won Mike in 2003 al een Grammy voor zijn single in samenwerking met Outkast, terwijl El-P achter de knoppen zat van het legendarische hiphopalbum The Cold Vein van Cannibal Ox (2001). De klik tussen de twee kwam er in 2012, toen El-P het zesde soloalbum van Killer Mike producete: het meesterwerk R.A.P. Music. Een jaar later verscheen hun échte gezamenlijke debuut, en sindsdien liet het duo geen steek meer vallen. Ook niet in de AB.

A match made in hiphop heaven

El-P en Killer Mike halen voortdurend het beste in elkaar naar boven. Michael Render kreeg de bijnaam ‘Killer’ na een rap battle die hij zo’n twintig jaar geleden voerde. Zijn specialiteit? Agressieve lyrics, mét charme. El-P rapt minder direct, maar daarvoor niet minder scherp. En de beats die hij bricoleert zijn explosief. Ronkende elektronica, hakkelende stemmetjes, hevige bassen: Oh My Darling Don’t Cry of Run The Jewels kon je gisteren meten op de schaal van Richter. Om maar te zeggen: zet El-P en Killer Mike samen op een podium en je krijgt een match made in hiphop heaven.

‘El-P is a poet, he brought me to tears yesterday. Recite your poem for us, El’, vroeg Mike op een zeker moment. ‘I don’t know if I’m ready to show my softer side yet’, repliceerde El-P. Waarop Mike: ‘Be brave, El-P, be brave.’ Wat volgde waren enkele indrukwekkende lines van El-P, over explosieve beats, maagdelijk schone sneakers, konten en het plezieren van een vrouw. Het bleek de eerste strofe van Panther Like A Panther, waarvan het refrein duchtig door het publiek werd meegebruld: ‘I’m the shit, bitch!’

Gebalde vuisten en pistolen

Leuk allemaal, maar die speelse opschepperij is slechts één kant van Run The Jewels. ‘To get revenge on the kingdoms that killed the dreams of the dreamers’, klonk het nog in Panther Like a Panther. Nee, Mike en El-P zijn geen fans van Donald Trump, dat maakten ze ook tussen de nummers door klaar en duidelijk. Ze riepen op om te razen tegen onrecht, om op te komen voor jezélf. Tijdens een optreden van Run The Jewels word je als toeschouwer dan ook niet geacht hartjes te vormen met je handen, wel gebalde vuisten of pistolen. Er zijn weinig hiphopacts die zo vlotjes schakelen tussen maatschappijkritiek, snoeverij, kluchtjes en oproepen tot broederschap. Die We are the Champions was wel op zijn plaats, want Run The Jewels maakte in de AB duidelijk tot dé hiphopkampioenen van dit decennium te behoren.