Eefje de Visser is zonder twijfel één van de interessantste talenten die de jongste jaren bij onze noorderburen zijn opgestaan. Onlangs bracht ze haar derde cd ‘Nachtlicht’ uit en, samen met haar band, stelt ze die nu voor tijdens een clubtour, waarvoor de aftrap werd gegeven in het goed gevulde bovenzaaltje van de AB.
DA GIG: Eefje de Visser in ABClub, Brussel op 4/3.
IN EEN ZIN: Eefje de Visser is nu een echt band, zodat de mijmeringen van de zangeres vaker dan vroeger werden verpakt in rijk gelaagde arrangementen en in een elektronisch jasje werden gestopt.
HOOGTEPUNTEN: ‘Wacht’, ‘Mee’, ‘Uit de lucht’, ‘De bedoeling’, ‘Trein’, ‘Wel’, ‘Scheef’….
DIEPTEPUNTEN: geen.
QUOTE: “Jij stal nog harten / Ik brak ze / Daar breek ik mijn hoofd nog over / Als ik naast je lig” (uit ‘Luister’).
Wie Eefje de Visser leerde kennen met haar vorige plaat, ‘Het is’, zal wel even verrast hebben opgekeken. De sobere introspectieve liedjes van toen zijn op ‘Nachtlicht’ namelijk vervangen door een iets uitbundiger en gelaagder geluid dat, door het veelvuldige gebruik van elektronica, vaag verwijst naar FKA Twigs en Jamie XX. De dertigjarige zangeres trok dit keer naar Barcelona om de liedjes te schrijven en volgens haar heeft die stad -net zoals Gent, waar haar vriend vandaan komt- een grote invloed gehad op de sfeer van de nieuwe cd. Soms zijn de songs wat voller gearrangeerd en op een dansbare groove geplant, maar aan het typische universum van De Visser is nog niets veranderd. Het blijft een oord van weemoed en melancholie.
Vaak suggereert de Utrechtse chanteuse veel meer dan ze zegt. Haar songs zijn als een legpuzzel waarin stukjes ontbreken, zodat de luisteraar de gaten in het verhaal met zijn eigen verbeelding met invullen. Eefje de Vissers mijmeringen over hoop, gemis, hortende communicatie, de tijd die verstrijkt of de rustgevende invloed van de zee, zijn innerlijke monologen die veeleer drijven op associatie dan op lineariteit.
Dromerig
De Visser zingt zoals ze denkt, volgens een kronkelige logica, met wilde gedachtesprongen en voortijdig afgebroken zinnen. Haar Nederlandstalige teksten gehoorzamen aan een ongebruikelijk metrum en berusten op een unieke frasering, waarin de klank van de woorden minstens even belangrijk is als hun betekenis. Net zoals muzikanten uit de Angelsaksische indiepop kneedt ze de taal volgens haar eigen noden, iets wat ze gemeen heeft met Roos Rebergen van Roosbeef. Maar ‘klein’ is in haar wereld geen scheldwoord: haar zintuiglijke songs zijn steevast verstoken van dramatiek.
In Brussel werd Eefje de Visser, die zelf fingerpicking speelde op een elektrische gitaar, bijgestaan door de vierkoppige band waarmee ze ook ‘Nachtlicht’ had ingeblikt. Ondanks haar dromerige, zachtmoedige manier van zingen waren haar teksten niet altijd makkelijk verstaanbaar, omdat ze haar stem als een instrument tussen de andere instrumenten gebruikte.
Vanaf ‘Wakker’ kleurden de muzikanten de liedjes subtiel in: ingehouden waar het moest, gedreven waar het kon. ‘Wacht’ dreef op ragfijn gitaarwerk, een wiebelende dubstepbas, een strakke drumbeat en digitaal opgewekte celloklanken. Maar in ‘Mee’, wurmde de synth van Annelies de Vries zich nadrukkelijk op de voorgrond en door de vreemdsoortige elektronische percussie in ‘Naartoe’, de nerveuze pulse van ‘Trein’ en de geprononceerde ritmiek van ‘Jong’ waande je je meer dan eens in een hippe discotheek. Toch zaten er ook rustpunten in de set, zoals het folky ‘Luister’ en het bloedmooie ‘Wel’, waarin de stem van Eefje de Visser enkel het gezelschap kreeg van een minimalistische piano en herinnerde aan Joni Mitchell ten tijde van ‘Blue’: “Ik wil niet dat je het vergeet / Ik ben niet meer verlegen.”
Informeel
Haar debuutplaat ‘De koek’ uit 2011 liet ze dit keer ongemoeid, maar af en toe plukte de zangeres wel een pareltje uit ‘Het is’, zoals het onweerstaanbare ‘Uit de lucht’ en het met vibrafoon versierde ‘De bedoeling’, waar haar vocale aanpak deed denken aan die van de veel te vroeg overleden Amerikaanse Judee Sill. De set eindigde in droompopsferen met het zacht pulserende ‘Scheef’. “Ik leg alles uit / Ik zing de wereld toe / Maar sluit niets af”, liet Eefje de Visser nog weten, op de cryptische manier die haar eigen is.
Uiteraard kwam ze nog terug met enkele extraatjes. De zangeres verscheen nu enkel met haar gitaar op het podium, terwijl haar bandleden in ‘Alles doen’ en ‘Nee Joh’ lekker informeel in een kringetje stonden opgesteld om voor meerstemmige backing vocals te zorgen. Dit deel van het concert was duidelijk niet al te grondig voorbereid, want Eefje de Visser greep al eens naast het juiste akkoord en raakte onderweg zelfs een keer geheel de draad kwijt. Maar het publiek was ruim voldoende gecharmeerd om die schoonheidsfoutjes met de mantel der liefde te bedekken. Een geslaagde avond met een dame die we hopelijk nog erg vaak terug zullen zien.
Dirk Steenhaut
DE SETLIST: Wakker / Wacht / Mee / Uit de lucht / De bedoeling / Naartoe / Stof / Luister / Er is / Trein / Wel / Staan / Jong / Scheef // Alles doen / Nee joh.
Eefje De Visser is nog te zien op 23 maart in Antwerpen (De Roma), 23/3 in Leuven (Het Depot), 25/3 in Hasselt (MOD) en 30/3 in Gent (Vooruit)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier