De 10 beste concerten van Pukkelpop 2015

© Wouter Van Vaerenbergh

Alle 30 Pukkelpop-kaarsjes zijn uitgeblazen. Deze tien acts zorgden de voorbije dagen voor de kers op de verjaardagstaart van Chokri en de zijnen.

EVIL SUPERSTARS (Zaterdag, Marquee)

The holy spirit came home. Speciaal voor 30 jaar Pukkelpop floot Mauro zijn eerste gruppo nog eens bij mekaar. Evil Superstars kwam schijnbaar beter voorbereid en misschien ook wel strakker voor de dag dan in de nineties, en kon op meer bijval rekenen. De Marquee zat vol, en ook daarbuiten kon men het onheil ruiken. ‘I wish today was a very special day’, zong Mauro. Dat was het zeker.

Lees hier het concertverslag.

Bekijk hier de beelden.

TAME IMPALA (Zaterdag, Marquee)

Wég fuzzy gitaarsolo’s, wég verwijzingen naar Jimi Hendrix en Cream. Plots bleken de psychedelische popliedjes van Tame Impala te zijn overwoekerd door analoge synthesizers en dansbare grooves. De stem van Kevin Parker werd vervormd door een vocoder en zijn catchy melodieën verwezen beurtelings naar Daft Punk en Kylie Minoque. Op papier ziet het er een vreemde wending uit, op het podium resulteerde het in pure magie.

Lees het concertverslag.

Bekijk de beelden.

REBEL SOUND (Donderdag, Dance Hall)

Verrast worden, daarvoor gaan we naar Pukkelpop. Dit jaar werden we geheel onverwacht omver getackeld door Rebel Sound, een vijfkoppig soundsystem met twee leden van Chase & Status, een legende in het jungle- en drum ‘n’ basswereldje en een wandelende reggae-encyclopedie. Ze speelden een dj-set die van reggae naar dubstep naar grime naar jungle naar dub naar drum ‘n’ bass ging, en terug – met tussendoor waarschijnlijk nog een paar subgenres die we niet kennen of vergeten.

Lees het concertverslag.

Bekijk de beelden.

THE GERMANS (Vrijdag, Wablief?!)

The Germans speelden in de Wablief?! niet alleen een uitdagend, naar krautrock en psychedelica meurend concert dat bestond uit één nummer van 40 minuten, maar pakten ook uit met een waanzinnige performance. Theaterman Pieter Ampe – de broer van Germans-zanger Jakob – en twee van zijn collega’s gingen uit de kleren, smeerden zich in met witte verf en deden gekke dansjes. Altijd wat met die germans!

Lees het concertverslag.

Bekijk de beelden.

RIDE (Zaterdag, Club)

Shoegaze revisited met een Britse band die de jongste twintig jaar geheel van het toneel was verdwenen. Maar nu de geschillen tussen de zangers-gitaristen Andy Bell en Mark Gardener zijn bijgelegd, schuimt Ride weer de podia af en in Kiewit resulteerde dat in strak gespeelde, licht psychedelische noisepop zonder tierlantijntjes. Prachtige samenzang, veelkleurige gitaarweefsels: hier viel echt geen speld tussen te krijgen.

Lees het concertverslag.

Bekijk de beelden.

FAT WHITE FAMILY (Vrijdag, Wablief?!)

Rücksichtslos, één keer konden we het woord tijdens deze editie van Pukkelpop van stal halen. Voor bands als Fat White Family is Pukkelpop ooit – 30 jaar geleden, mocht u het gemist hebben – in het leven geroepen. Blank rock-‘n-rollcrapuul uit Groot-Brittannië dat smeekt om een eigen strip- of tekenfilmserie.

Lees het concertverslag

Bekijk de beelden.

LIANNE LA HAVAS (Donderdag, Club)

De Club zat niet helemaal vol voor Lianne La Havas, nochtans een protégé van Prince die star quality zat heeft en live puurder klonk dan op plaat. Maar zij die er waren, vielen wél in zwijm voor deze princess charming. ‘Wat een verschijning, wat een stem’, aldus een omstaander. True that.

Lees het concertverslag

Bekijk de beelden

STRAND OF OAKS (Donderdag, Club)

Geholpen door een uitstekende band grasduinde Tim Showalter in het dagboek van zijn jeugd en bracht hij hulde aan de muzikale helden die zijn moeilijkst momenten draaglijk hielpen te maken. Stevige riffrock, afgewisseld met smeulende maar intense gitaarexcursies van een artiest die, na zijn optreden, de fans persoonlijk kwam omhelzen als dank voor hun steun. Ga daar bij Robbie Williams maar eens om.

Lees het concertverslag

Bekijk de beelden

FATHER JOHN MISTY (Vrijdag, Club)

‘Dit is ons laatste concert ooit op Pukkelpop’, aldus Josh Tillman alias Father John Misty. Hij was wat kregelig – zijn eetbonnetjes bleken niet geregeld -, maar speelde toch een goed concert. Hij croonde als de beste, zijn falset was smetteloos, en ondertussen placeerde hij kokette danspasjes, ging hij in de eerste rijen van het publiek hangen en zwaaide hij met z’n microfoonstatief en akoestische gitaar.

Lees het concertverslag

Bekijk de beelden

THE NEON JUDGEMENT (Donderdag, Wablief?!)

Het zwaartepunt uit de carrière van deze Leuvense pioniers van sombere cold wave en electronic body music lag eigenlijk al in de eighties, maar TB Frank en Dirk Da Davo klonken zowaar dynamischer en overweldigender dan ooit. Dreiging, verveling, verontwaardiging en frustratie stonden in hun geactualiseerde oldies-set nog steeds centraal, maar de muziek, waarin al enkele bouwstenen van de techno zaten verstopt, striemde precies waar het moest.

Lees het concertverslag

Bekijk de beelden

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content