‘Quel bazar’, verzucht Arno wel eens, tussen twee glazen door. Vanaf nu durven we echter onbeschroomd te riposteren met ‘Quel Bazart’. Want na Rock Werchter pakte het Gents-Antwerpse gezelschap, dat dank zij de hit ‘Goud’ zelfs uw grootmoeder kent, nu ook moeiteloos Pukkelpop in.
What’s the fuss?
Om de zoveel jaar staat er wel een groepje op dat de Nederlandstalige popmuziek een nieuw elan weet te geven. Die eer wordt dezer dagen toegedicht aan Bazart, een groep die quasi vanuit het niets, en zowel boven als onder de Moerdijk, een megahit scoorde met ‘Goud’. Dank zij de geniale oneliner “liever snel naar de hel dan traag naar de hemel” en een groot cross-overpotentieel – zijn muziek wordt gedraaid door alle soorten radiostations – groeide Bazart uit tot een fenomeen. De heren moeten hun debuut-cd ‘Echo’ nog uitbrengen, en toch spelen ze de grote festivals al plat. Een prestatie, dat zal zelfs de grootste skepticus moeten toegeven.
Toch niet beter de toog opgezocht?
Neen, want we wilden wel eens weten hoe zwaar Bazart nu eigenlijk wel weegt. Eerste vaststelling: frontman Mathieu Terryn is een man met sex-appeal die zijn fans (zeer jeugdig, vrouwelijk) met zichtbaar genoegen om de vinger windt. In het publiek dus heel wat deernes die, via bordjes met libidineuze boodschappen (“Trouw met mij”, “Mats, jij bent de mooiste op PKP”, dingen die we hier niet durven te herhalen) en smachtende kreten, een nieuwe vorm van Clouseaumania in het leven leken te roepen.
Niet dat we de indiepop van Bazart met het repertoire van de broers Wauters willen vergelijken. De groep is veeleer verwant aan Oscar & The Wolf en Warhola – synthje hier, modieus beatje daar, grofkorrelig gitaartje er tussenin – en haar liedjes zitten goed in elkaar. Toch klinkt het geheel vrij afgeborsteld. Soms zou je zweren dat de muziek van het kwintet in de repetitiekelder overdadig met Mr Proper is behandeld. Maar misschien ligt dat gewoon aan het feit dat Bazart tot een generatie behoort voor wie er nauwelijks meer een verschil bestaat tussen alternatief en mainstream.
In ieder geval: de formule slaat aan. De singles ‘Chaos’ en ‘Tunnels’, maar ook de cover van ‘Sterrenstof’, oorspronkelijk van De Jeugd Van Tegenwoordig, werden woord voor woord meegezongen.
Materiaal voor uw Snapchatverhaal?
Afsluiter ‘Goud’ zorgde in de Marquee voor hysterische taferelen, of wat dacht u? Er kwam zelfs een confettikanon aan te pas. “Liever snel naar de hel dan traag naar de hemel”, klonk het nog eens uit honderden kelen. Terryn zong het niettemin op een toon die liet uitschijnen dat hij, als puntje bij paaltje kwam, de hemel prefereerde. Veel maakte het niet uit, want eigenlijk wàs hij er al.
Bekijk ook de beelden van het concert.
