NIET VOOR DE EEUWIGHEID

NEIL YOUNG 2016: geen platen voor de eeuwigheid meer, wel snapshots van vandaag.

71 is hij al, maar rust never sleeps. Op zijn eerste cd uit het Trumptijdperk bindt Neil Young als een moderne Robin Hood de strijd aan met onrecht en machtsmisbruik.

Sinds Neil Young de sponde deelt met actrice Daryl Hannah is ook de sociale en ecologische activist in hem weer ontwaakt. Oké, zijn liefde voor de natuur beleed hij al in 1968, en later schreef hij Ohio, uit protest tegen Nixons Nationale Garde, die vier betogende studenten neerknalde. Maar op Peace Trail, zijn 38e plaat, loopt hij meer dan ooit in de voetsporen van Woody Guthrie. Twee jaar na het sloganeske The Monsanto Years blijft woede de motor van zijn creativiteit. Young ziet hoe de kleine man vermorzeld wordt door de gevestigde orde, en hoe grote bedrijven en corrupte politici de planeet finaal om zeep helpen.

‘There’s a battle raging in the sacred land / Our brothers and sisters have to take a stand’, stelt hij vast in Indian Givers, over de controversiële aanleg van een oliepijplijn in Dakota die dwars door een reservaat van de Sioux loopt en hun drinkwaterbronnen dreigt te contamineren. Peace Trail is een in hoofdzaak akoestische, tussen folk en blues laverende plaat, ingeblikt ten huize van Rick Rubin, met bassist Paul Bushnell en drummer Jim Keltner als voornaamste medeplichtigen. De sleutelwoorden luidden ‘snel’ en ‘spontaan’: in vier dagen was de zaak beklonken.

Dinosaur Sr verpakt zijn strijdbare boodschap in eenvoudig vormgegeven songs. Naast echo’s uit het verleden hoor je ook nieuwe ingrediënten, die Peace Trail een eigen karakter geven: de vrijpostige ritmiek van Keltner, de zwaar vervormde harmonica van Joe Yanke en de AutoTune-stem waarmee de zanger harmonieert in My Pledge. De titeltrack – harmonium, stuwende gitaarsolo – is een ode aan verandering. Terrorist Suicide Hang Gliders gaat over de cultuur van angst en wantrouwen die vluchtelingen tot paria’s maakt: ‘I think I know who to blame / It’s all those people with funny names.’ John Oaks lonkt dan weer naar John Steinbeck. Het is een fabel over hoe legitiem verzet door de vazallen van law-and-order brutaal in de kiem wordt gesmoord. Maar niet alles klinkt grimmig: aan het eind verklapt de artiest zelfs hoe hij, via postorder, een robot in huis haalt.

Young maakt geen platen meer voor de eeuwigheid, hij levert auditieve snapshots van de wereld van vandaag. Een daad die tot voorbeeld strekt.

NEIL YOUNG ****

Peace Trail

folkrock

Reprise

DOWNLOAD

Peace Trail

Terrorist Suicide Hang Gliders

John Oaks

DIRK STEENHAUT

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content