Studio Sorkin – Na het Witte Huis pakt Aaron Sorkin nu Hollywood aan, in ‘Studio 60 on the Sunset Strip’.

Reeks: ***

Extra’s: **

Warner Home Video

Reeks. De snelle, vinnige dialogen, de lange scènes waarin de personages al wandelend discussiëren, de complexe structuur vol flashbacks en door elkaar lopende verhaallijnen:iedereen die The West Wing – die heerlijke dramaserie over het leven in het Witte Huis – ooit gezien heeft, zal meteen merken dat Studio 60 on the Sunset Strip door dezelfde mensen gemaakt is. Schrijver Aaron Sorkin heeft ditmaal echter gekozen voor een wereld die dichter bij hem staat dan de politiek in Washington, namelijk de televisie in Hollywood.

Studio 60 on the Sunset Strip toont het leven achter de schermen van een populaire wekelijkse sketchshow, genre Saturday Night Live. Bij het begin ontbrandt Wes, de veteraan van Studio 60, tijdens de uitzending in een tirade tegen de toenemende vervlakking op televisie. De man wordt buiten gegooid, maar zijn vervangers knopen zijn klachten goed in de oren en proberen het roer om te gooien. De daaropvolgende verwikkelingen geven Sorkin de kans om zijn licht te laten schijnen over de toestand van de Amerikaanse tv-industrie, waar kijkcijfers het hoogste goed zijn en iedereen bang is voor een boete van de FCC (het instituut dat over ‘de goede zeden’ waakt) en voor klachten van religieuze pressiegroepen. Met dat laatste thema sluipt ook de politiek weer binnen: de tegenstelling tussen de ‘verdorven’ en ‘onpatriottische’ schrijvers van Studio 60 die met Jezus en Bush lachen, en de gelovige, vaderlandslievende mensen die zich door hun grappen gekwetst voelen, staat symbool voor de brede kloof die na 9/11 door Amerika liep.

Ook al lijken de twee reeksen sterk op elkaar, kwalitatief is Studio 60 toch de mindere van The West Wing. Enerzijds spreekt het Witte Huis als decor meer aan, anderzijds bevat Studio 60 ook iets te veel spectaculaire en ongeloofwaardige wendingen. De reeks sloeg immers niet echt aan in de VS en gaandeweg voel je dat Sorkin en co alles uit de kast moesten halen om volk te lokken. Niet dat het heeft geholpen, want dit eerste seizoen was meteen ook het laatste. Ons weerzien met Sorkin is kortom niet onverdeeld positief, maar Studio 60 is bij momenten wel briljant en wie met heimwee aan The West Wing terugdenkt, kan met deze box – waarvan de 22 afleveringen voor alle duidelijkheid wel een mooi afgerond geheel vormen – de pijn toch verzachten.

Extra’s. Een making of, met onder meer een rondleiding door de gigantische set – een van de grootste ooit voor een tv-serie. En commentaar bij de ‘pilot’ door Thomas Schlamme en Sorkin, die vaak even snel babbelt als zijn personages.

Stefaan Werbrouck