Niet dat het iets uitmaakt

Eerste zin Het stuk taart kon je ontwijken, maar de vuist niet.

De anonieme verteller uit Bert Moermans debuutroman beseft op een dag dat hij zich in de luren laat leggen. Hij heeft een luizenleventje als redacteur bij een uitgeverij en woont al jaren samen met zijn schat van een Sarah. Een gelukkige en voorspoedige toekomst lijkt zijn deel, tot hij zich afvraagt of hij werkelijk wel zo gelukkig en voorspoedig is. Misschien is hij nog veel te jong om zich te laten ringeloren door de sleur van het bestaan en wordt het tijd om het anker te lichten en zijn eigen koers te gaan varen, daagt het hem iedere dag meer en meer. Wanneer hij Anna ontmoet, een tv-presentatrice met kinky ondergoed en misschien nog wel kinkyer fantasieën, twijfelt hij dus niet lang. Vooral niet omdat Sarahs vader zijn dochter een koffertje zwart geld heeft toegestopt dat intussen al een paar maanden stof ligt te vergaren in het washok.

Moerman bouwt vanuit dat vertrekpunt een amusant en volstrekt pretentieloos verhaal op dat je van de ene verrassing in de andere glimlach laat glijden. Zo blijkt die verteller niet zo anoniem te zijn als gedacht. Dat bent u immers, de lezer. U bent die redacteur die manuscripten soms al na een halve pagina aan de kant gooit en u zit dan ook verschrikkelijk verveeld met het pak papier dat volgens uw enige echte vriend Francis zijn meesterwerk is. Terwijl u het met de beste wil van de wereld maar niets vindt, maar dat kun je natuurlijk niet zeggen.

Het is trouwens ook door middel van die Francis dat Moerman een extra niveau aan zijn boek geeft. Stel dat ik in mijn roman een koffertje met een miljoen dollar zou laten opduiken, verwijt Francis zijn vriend-redacteur, dat zou toch geen mens geloven, maar jou overkomt het gewoon in het echt, te gek toch? En zo word je nog wel een paar keer door de schrijver bij de neus genomen. Hoe zit de vork nu werkelijk aan de steel en laat u Sarah in de steek of zij u? In deze roman lijk je als lezer bijzonder onbetrouwbaar en na iedere draai volgt een bijkomende twist. Wanneer één schrijver je vandaag een ontnuchterende spiegel kan voorhouden, zal het Bert Moerman dus wel zijn.