Kaiser Chiefs benaderde zijn belangrijke derde plaat niet als Belangrijke Derde Plaat,maar dreef gewoon weer wat radiovriendelijke popsongs bij elkaar.

Off With Their Heads

Britpop

Polydor

Je zult maar zitten wachten op een plaat die je nog eens de smaak van je eten doet vergeten, of één die je zo vaak draait dat je eindelijk van die foute vrienden verlost raakt. Laten we meteen met de hele voor-gevel in huis vallen: Off With Their Heads, de derde van de Kaiser Chiefs, is er niet zo een.

Logisch ook. Deze band heeft ervoor gekozen de lijnen te bewandelen die The Kinks, The Who, The Jam, XTC, Madness, Dexy’s Midnight Runners en Blur (volledige lijst op aanvraag verkrijgbaar) lang tot héél lang geleden hebben uitgezet. Deze band verwijt tal van indiegroepjes een onvergeeflijke saaiheid, en zet daar zelf een gedweep met Queen (het andere uiterste, zeg maar) tegenover. Deze band durft een song Everything Is Average Nowadays te dopen, terwijl ze zelf al eens het gevecht met de middelmaat wil verliezen.

In de aanloop naar de release van hun derde worp was het weer van dat: als doorgewinterde autoverkopers prezen de vijf uit Leeds Off With Their Heads als ‘ weird and fresh and radical‘ aan. Voor dergelijke praktijken is Test-Aankoop uit de grond gestampt. Want van opener Spanish Metal (Black Sabbath light, gelardeerd met het Mission Impos-sible-wijsje) tot het ingetogen, door drummer Nick Hodgson gezongen Remember You’re A Girl (een song zoals een deurmat: je staat er nooit lang bij stil) dicteren doordeweeksheid, zweetgeur en conservatisme de wet.

Is dat erg? Helemaal niet, want deze dertigers weten wel degelijk hoe ze een puntige gitaarpopsong in elkaar moeten zetten. Kent u zanger Ricky Wilson? In interviews flapt hij er dingen uit als: ‘Ik zou een zwerver aftrekken in ruil voor succes’, of ‘als ik een song over een tomaat wil schrijven, dan doe ik dat’. Zo’n plaat is Off With Their Heads weer geworden. Complexloos. Onschadelijk. Catchy. Entertainend, kortom.

Dat is vooral zo tijdens de 6 minuten en 34 seconden die You Want History en Can’t Say What I Mean overspannen. Bij de finale van het eerste voelen we de Vlaamse weiden al trillen, en het uptempo tweede zal evenmin het moment zijn om pinten te halen. Doe dat liever tijdens het door Londenaar Sway gerapte intermezzo dat Half The Truth een beetje om zeep helpt, of tijdens Addicted To Drugs, met zijn onnodige Robert Palmerknipoog en kwalijk ruikende synthesizerbrugje.

Off With Their Heads is daarmee een bijzonder radiofähig, zij het eveneens ‘soms vriest het, soms dooit het’-plaatje geworden. Alweer. Een verse conclusie verzinnen hoeft dus niet, er slingerde er hier nog één rond: tof groepje, Kaiser Chiefs, u zult er nog van horen.

DOWNLOAD

You Want History

Can’t Say What I Mean

Always Happens Like That

Kurt Blondeel