Zomer van Antwerpen: Kom (niet) van dat dak af!

TimeCircus lokt je tijdens de Zomer van Antwerpen op het dak van een parkeergarage waar je -vanuit een gepimpte draaimolen – het over een betere wereld nadenkt én jouw droomhuis ontwerpt.

The Play = Rooftoptigrrr

Gezelschap = TimeCircus

In een zin = Tijdens Rooftoptigrrr neem je plaats in een futuristisch ogende, gebricoleerde draaimolen vol zinnenprikkelende compartimentjes. Een ritje in die molen moet ideeën geven om onze jachtige wereld fantasievoller, poëtischer en vooral beter en rustiger te maken. Maar Rooftoptigrrr draait zelf aan een te jachtig ritme…

Hoogtepunt = Plots wordt er in een van de compartimentjes een heuse knutseltafel uitgeklapt. Elke toeschouwer mag een luciferdoosje tot zijn droomhuis transformeren. Terwijl in een ander compartiment iemand een speech voorbereidt voor een mooier Antwerpen. Eventjes hangt er hartverwarmende, bonte samenhorigheid in de lucht.

Score = * *

‘Mensen die een lange broek dragen, bestijgen de ladder eerst zodat de rokjesdragers niet te veel inkijk hebben!’ Het advies van het ‘boordpersoneel’ en de kinderkapitein van TimeCircus’ Rooftoptigrrr is opmerkelijk maar gegrond. Op het dak van een parkeergarage in Antwerpen-Noord prijkt een kleurrijke draaimolenachtige constructie. Veertig toeschouwers kunnen enkel via een smal laddertje in het

gevaarte klauteren.

TimeCircus belooft je met deze Rooftoptigrrr een wonderlijk en fantasievol inzicht in de wereld. Jammer genoeg wordt die belofte nauwelijks waargemaakt. Eens je in het gevaarte zit (op een bank die de omtrek van de draaimolen volgt), word je onderverdeeld in verschillende ‘clusters’ van telkens vier personen. Wanneer de molen door het boordpersoneel in beweging wordt geduwd, draai je met z’n vieren telkens naar een nieuw compartiment én naar een nieuwe beleving. Van een melancholische pizza bereiden (en opeten) tot het knutselen van jouw ideale huis of het voelen van de ‘wind der wereldverbetering’. Alles is aardig gevonden en mechanisch knap uitgedokterd maar dramaturgisch bedroevend mager.

Het tuig in beweging krijgen en de verschillende compartimenten aandrijven, vergt zo veel tijd en energie dat het secuur uitwerken van de ‘wonderlijke’ ervaring binnen de compartimentjes er zwaar onder lijdt en het spelplezier bij het boordpersoneel (en hun jonge kapitein) soms compleet zoek is. De timing zit bovendien zo strak dat de actie in bepaalde compartimentjes abrupt wordt afgebroken of veel te oppervlakkig blijft. Maar het samen ervaren, schept wél een band tussen de toeschouwers. Sommige toeschouwers krijgen een wereldverbeteraarsopdracht die ze op het einde van de voorstelling moeten uitvoeren. Dit gebeurt allemaal een beetje onbeholpen. Alweer doordat de mechaniek alle aandacht opeist.

Door die ingenieuze mechaniek en de amusementswaarde van de compartimentjes oogst Rooftoptigrrr weliswaar verwondering en plukt het je inderdaad even uit de werkelijkheid. Maar uittorenend boven de Koekenstad had TimeCircus veel meer rust, poëzie, reflectie en prikkelend spel kunnen inbouwen. Nu illustreren de ‘boordpersoneelsleden’ vooral de jachtigheid die ze met hun tuig net willen bestrijden.

Smaakmaker van Sensazione, de voorstelling van Laika en TimeCircus:

Els Van Steenberghe

Nog tot 1 september 2013 te beleven. Meer info: www.timecircus.org en www.zva.be