Waarom de bizarre modetrend ‘indie sleaze’ na tien jaar al aan een revival bezig is

Jozefien Wouters
Jozefien Wouters Freelancejournaliste

Ga uw leggings, lelijke zonnebrillen en iPod Nano maar van de zolder halen.

De feiten

De poppunkrevival ligt nog maar net achter ons en er wordt alweer een nieuwe subcultuur van onder het stof gehaald. Deze keer is het de beurt aan de indie sleaze waaraan hippe millennials zich van ruwweg 2006 tot 2012 schuldig maakten. Een schreeuwerige scene die de fluokleuren uit de eighties mixt met nineties grunge en gevaarlijk wankel balanceert op de grens tussen trashy en trendy. Indie sleaze was het tijdperk van overbelichte Netlogfoto’s, slordige eyeliner, blinkende discoleggings van American Apparel, de traliezonnebril van Kanye West, schuine blessen, een obsessie met snoraccessoires en iPod Nano’s vol illegaal gedownloade liedjes van Uffie, Sky Ferreira, Vanessa Hudgens (foto), Klaxons en New Young Pony Club. Niet noodzakelijk zaken waarnaar wij heimwee dachten te hebben.

De revival van indie sleaze

Desalniettemin staat er ons een indie sleaze 2.0 te wachten. TikTok-trendwatcher Mandy Lee voorspelde de revival eind vorig jaar al, maar intussen geven steeds meer kenners haar gelijk. Hip volk zoals Miley Cyrus, Margaret Qualley, Olivia Rodrigo en Florence Pugh worden gespot in outfits die herinneringen oproepen aan 2008. Marc Jacobs bracht onder de naam Heaven een hele indie sleaze-collectie uit. De Instagramaccount @indiesleaze wijdt zich volledig aan het ‘documenteren van de decadentie van de late nillies en de indie sleaze-partyscene’ aan de hand van ongemakkelijke feestfoto’s, vaak gemaakt door de iconische fotograaf The Cobrasnake. En media als Vice, Dazed & Confused, Elle en Vogue proberen de hype te verklaren.

De revival van indie sleaze
© @indiesleaze

Dat de revival uitgerekend nu, amper tien jaar na de eerste indie sleaze-golf, plaatsvindt, is allicht geen toeval. De trends volgen elkaar steeds sneller op. Maar nog belangrijker: de subcultuur draaide vooral om plezier maken, community, spontaniteit en heel hard feesten. Dingen waar we na bijna twee jaar aan lockdowns massaal naar snakken. We willen er ons zelfs voor in een blinkende legging wurmen, als het moet.

Het indie sleaze-starterspakket

Uw meest chaotische outfit

Leggings onder jeansshorts, goedkope juwelen, hoedjes of verschillende tinten neon: alles mag.

Slordige make-up

U wil er permanent uitzien alsof u een hele nacht heeft gefeest en net bent wakker geworden in het bed van een wildvreemde.

De juiste muziek

Op Spotify vindt u playlists zoals Indie Sleaze Resurgence, Indie Sleaze Nostalgia en Indie Sleaze Fever Dream. Voor de volledige ervaring kunt u de songs op een MP3-speler of Ipod Nano zetten.

Edgy foto’s

Liefst slecht gekadreerd, spontaan, met een veel te felle flits en genomen na een paar uur zweterig dansen.

De trivia

– Die ‘alles mag’ mag u trouwens letterlijk nemen. Echt. Zelfs truien met mottengaten waren hip.

– Volgens Henry Holland van House of Holland, misschien wel hét indie sleaze-modemerk, nam de subcultuur zichzelf niet al te serieus. ‘Ik denk dat we allemaal wisten dat we er belachelijk uitzagen. Dat was net deel van de fun.’

– Wij zijn niettemin blij dat Netlog onze profielen offline heeft gehaald.

– De muziek uit het indie sleaze-tijdperk wordt bloghouse gedoopt, een nieuwe vorm van muziekconsumptie waarbij artiesten voor het eerst konden ontploffen op het internet en niet noodzakelijk een major label of steun van de radiozenders nodig hadden.

De revival van indie sleaze
De revival van indie sleaze

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content